Jeśli prowadzisz działalność, która może powodować emisję zanieczyszczeń, może wymagać ona także posiadania odpowiednich pozwoleń. W Polsce emisja zanieczyszczeń jest regulowana przez prawo, a konkretnie przez ustawę Prawo ochrony środowiska (lub Prawo wodne w przypadku pozwolenia wodnoprawnego) oraz rozporządzenia wykonawcze do tej ustawy.
Pozwolenie umożliwia wprowadzanie energii i substancji w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Konieczność uzyskania pozwolenia zachodzi w sytuacji, gdy korzystanie z zasobów środowiska wykracza poza normalne ramy i wiąże się z takim rodzajem bądź skalą działalności, które oddziałują na otoczenie poprzez emisję zanieczyszczeń w sposób szczególny.
Pozwolenie emisyjne jest wymagane dla eksploatacji instalacji, która powoduje:
Szczególnym rodzajem pozwolenia emisyjnego jest pozwolenie zintegrowane. W tym przypadku w jednej decyzji ustala się warunki dokonywania rodzajów emisji, pozwolenie wodnoprawne na pobór wody oraz inne sposoby zanieczyszczania środowiska lub korzystania z jego zasobów.
Pozwolenie emisyjne jest wydawane w formie decyzji administracyjnej na czas określony, jednak nie dłużej niż przez 10 lat.
Pozwolenie emisyjne może wydać:
Zakres przypadków, w których pozwolenie emisyjne dotyczące emisji gazów lub pyłów do powietrza jest wymagane, zastał określony w sposób negatywny. Ustawodawca wskazał bowiem, w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawie przypadków, w których wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza z instalacji nie wymaga pozwolenia, w jakich sytuacjach pozwolenie to nie jest wymagane.
Instalacje, z których wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza nie wymaga pozwolenia to:
1. Instalacje energetyczne – o nominalnej mocy cieplnej do:
1) 5 MW – opalane węglem kamiennym;
2) 10 MW – opalane koksem, biomasą, olejem napędowym, olejem opałowym, benzyną, biopaliwami ciekłymi lub opalane koksem, biomasą, olejem napędowym, olejem opałowym, benzyną, biopaliwami ciekłymi oraz węglem kamiennym, z tym że nominalna moc cieplna wprowadzona w węglu kamiennym nie przekracza 5 MW;
3) 15 MW – opalane paliwem gazowym lub opalane paliwem gazowym oraz węglem kamiennym, koksem, biomasą, olejem napędowym, olejem opałowym, benzyną, biopaliwami ciekłymi , z tym że nominalna moc cieplna wprowadzona w węglu kamiennym nie przekracza 5 MW, a nominalna moc cieplna wprowadzona w węglu kamiennym, koksie, biomasie , oleju napędowym, oleju opałowym, benzynie, biopaliwach ciekłych , nie przekracza 10 MW.
2. Instalacje inne niż energetyczne – o nominalnej mocy cieplnej do 1 MW, opalane węglem kamiennym, koksem, biomasą, olejem napędowym, olejem opałowym, benzyną, biopaliwami ciekłymi, paliwem gazowym, z których:
1) wprowadzane do powietrza gazy lub pyły pochodzą wyłącznie ze spalania tych paliw lub
2) wprowadzane do powietrza gazy lub pyły pochodzące z prowadzonych w tych instalacjach procesów innych niż spalanie paliw nie powodują przekroczenia 10 % dopuszczalnych poziomów substancji w powietrzu albo 10 % wartości odniesienia, uśrednionych dla 1 godziny.
3. Instalacje do produkcji szkła – o wydajności mniejszej niż 1 Mg na dobę.
4. Instalacje do suszenia, brykietowania lub mielenia węgla – o mocy przerobowej mniejszej niż 30 Mg surowca na godzinę.
5. Instalacje do produkcji wapna palonego – o wydajności mniejszej niż 10 Mg na dobę.
6. Instalacje do spawania – obejmujące nie więcej niż 3 stanowiska spawalnicze.
7. Instalacje do chowu lub hodowli zwierząt – z wyłączeniem instalacji zaliczonych do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 60 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227, z późn. zm.).
8. Instalacje do powlekania – do których nie stosuje się przepisów w sprawie standardów emisyjnych z instalacji i w których zużywa się mniej niż jedną tonę powłok w ciągu roku.
9. Zbiorniki materiałów sypkich – o pojemności mniejszej niż 50 m3.
10. Instalacje do przetwórstwa owoców lub warzyw – o zdolności produkcyjnej mniejszej niż 50 Mg na rok.
11. Instalacje do suszenia owoców, warzyw, zboża, innych płodów rolnych lub leśnych.
12. Instalacje do przechowywania owoców, warzyw, zboża, innych płodów rolnych lub leśnych.
13. Młyny spożywcze.
14. Instalacje stosowane w gastronomii.
15. Instalacje do produkcji węgla drzewnego.
16. Instalacje do przesyłu, przeładunku lub magazynowania paliw płynnych.
17. Instalacje do oczyszczania ścieków.
18. Instalacje do odprowadzania gazu składowiskowego do powietrza.
19. Zbiorniki bezodpływowe kanalizacji lokalnej.
20. Dygestoria.
21. Garaże.
Kto eksploatuje instalację bez wymaganego pozwolenia lub z naruszeniem jego warunków, albo nie wniósł wymaganego zabezpieczenia podlega karze aresztu albo ograniczenia wolności, albo grzywny.
W przypadku braku wymaganego pozwolenia podmiot korzystający ze środowiska ponosi opłaty podwyższone o 500% za wprowadzanie do powietrza gazów lub pyłów.
Ponadto, w razie wprowadzania przez podmiot korzystający ze środowiska substancji lub energii do środowiska bez wymaganego pozwolenia lub z naruszeniem jego warunków, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może wstrzymać, w drodze decyzji, użytkowanie instalacji.
Nasze usługi są ukierunkowane na efektywne oraz rzetelne rozwiązywanie problemów związanych z obowiązkiem uzyskania pozwolenia na emisję. Oferujemy konsultacje dotyczące obowiązku uzyskania pozwolenia, przeprowadzenie pełnego procesu uzyskania pozwolenia, a także kompleksową obsługę przedsiębiorstwa.
Oferujemy:
