Home » usunięcie naruszenia
Kategorie
Bez kategorii Kontrola WIOŚ

Uniknięcie kary z zakresu ochrony środowiska – odstąpienie od nałożenia kary

Odstąpienie od nałożenia administracyjnej kary pieniężnej uregulowana została w art. 189f Kodeksu postępowania administracyjnego.

W każdym postępowaniu administracyjnym, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, Organ ma obowiązek rozpoznać czy możliwym jest odstąpienie od nałożenia kary pieniężnej.

O odstąpienie od nałożenia kary pieniężnej – jakie warunki należy spełnić ?

Po pierwsze organ rozpatrujący sprawę musi uznać naruszenie obowiązującego przepisu za znikome,

Po drugie strona musi zaprzestać naruszenia prawa.

Powyższe warunki należy spełniać łącznie. Organ nie może odstąpić od nałożenia kary pieniężnej w przypadku spełnienia tylko jednej przesłanki.

Co oznacza zaprzestanie naruszenia prawa?

Zaprzestanie naruszenia prawa polega na zaniechaniu dotychczasowej działalności, która naruszała obowiązujące przepisy. Przykładowo, w przypadku działania bez wymaganego zezwolenia, z zaprzestaniem naruszenia prawa będziemy mieli:

  • w chwili uzyskania przez podmiot wymaganego zezwolenia lub
  • w przypadku zaprzestania zbierania odpadów, na które nie posiada się stosownej decyzji.

Przesłanka zaprzestania naruszenia prawa może zostać spełniona w każdym czasie, nawet po wszczęciu postępowania administracyjnego. Jednakże, aby można było odstąpić od wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej należy zaprzestać naruszenia najpóźniej do czasu wydania decyzji administracyjnej.

Co to znaczy, że naruszenie jest znikome?

Ocena czy waga naruszenia prawa jest znikoma, powinna być dokonywana z uwzględnieniem art. 189d pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego tj. organ administracji publicznej bierze pod uwagę między innymi wagę i okoliczności naruszenia prawa, w szczególności potrzebę ochrony życia lub zdrowia, ochrony mienia w znacznych rozmiarach lub ochrony ważnego interesu publicznego lub wyjątkowo ważnego interesu strony oraz czas trwania tego naruszenia.

Ponadto przy ocenie wagi naruszenia prawa Organ powinien kierować się tym, czy konkretne naruszenie prawa wywołało (lub mogło wywołać) skutki faktyczne lub prawne w obszarze konkretnych dóbr prawnie chronionych, tj. dóbr chronionych przez naruszoną normę.

Naruszenie znikome to takie naruszenie obowiązujących przepisów, które nie niesie ze sobą społecznego niebezpieczeństwa.

Odstąpienie od nałożenia kary – spełnienie przesłanek i co dalej?

W przypadku spełnienia przesłanek do odstąpienia od nałożenia administracyjnej kary pieniężnej, Organ wydaje decyzję administracyjną w której stwierdza popełnienie naruszenia, jednak nie wymierza administracyjnej kary pieniężnej, a poprzestaje jedynie na pouczeniu.

Pouczenie może przybrać wszelaką postać, gdyż nie ma wprost  wskazanej w przepisach jego treści. Niemniej należy pamiętać, że ponowne stwierdzenie przez Organ naruszenia tego samego przepisu stanowi okoliczność obciążającą Stronę. Organ może wówczas wymierzyć administracyjną karę pieniężną bez względu na wagę naruszenia.

  1. Można odstąpić od wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej również w przypadku kiedy:

– za to samo zachowanie prawomocną decyzją na stronę została uprzednio nałożona administracyjna kara pieniężna przez inny uprawniony organ administracji publicznej lub strona została prawomocnie ukarana za wykroczenie lub wykroczenie skarbowe, lub prawomocnie skazana za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe i uprzednia kara spełnia cele, dla których miałaby być nałożona administracyjna kara pieniężna.

Powyższy przepis wprowadza zakaz karania dwa razy za to samo, gdy spełnione są łącznie następujące przesłanki:

  • uprzednie prawomocne ukaranie za to samo zachowanie strony jedną z kar wymienionych w komentowanym przepisie,
  • spełniającej cele, dla których miałaby być nałożona administracyjna kara pieniężna.

Uprzednie prawomocne ukaranie to nałożenie na stronę kary w odrębnym postępowaniu. Przykładowo w postępowaniu administracyjnym lub w postępowaniu w sprawach o wykroczenia albo postępowaniu karnym.

Warunkiem koniecznym do zastosowania niniejszego przepisu jest prawomocna decyzja, którą uprzednio wydał inny uprawniony organ administracji publicznej.

Jaka decyzja administracyjna jest prawomocna ?

Zgodnie z art. 16 § 3 kpa, decyzje ostateczne, których nie można zaskarżyć do sądu, są prawomocne.

Aby decyzja mogła  stać się prawomocna, najpierw musi się stać ostateczna.

Zgodnie z art. 16 § 1  kpa, decyzje ostateczne to decyzje, od których nie służy odwołanie.

Poprzez złożenie przez Stronę odwołania od decyzji, decyzja nie staje się ostateczna. Tym samym nie może stać się prawomocna, dlatego w takim przypadku nie można odstąpić od wymierzenia kary na tej postawie.

Ponadto, aby odstąpić od wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej, konieczne jest również określenie przez Organ jaki cel spełniła uprzednia kara i czy cele te są  tożsame.

W przypadkach innych niż wyżej wymienione, jeżeli pozwoli to na spełnienie celów, dla których miałaby być nałożona administracyjna kara pieniężna, organ administracji publicznej, w drodze postanowienia, może wyznaczyć stronie termin do przedstawienia dowodów potwierdzających:

1) usunięcie naruszenia prawa lub

2) powiadomienie właściwych podmiotów o stwierdzonym naruszeniu prawa, określając termin i sposób powiadomienia.

Organ administracji publicznej w takich przypadkach,  odstępuje od nałożenia administracyjnej kary pieniężnej i poprzestaje na pouczeniu, jeżeli strona przedstawiła dowody, potwierdzające wykonanie postanowienia.

Jakie są cele administracyjnej kary pieniężnej?

Wyróżnia się dwa typy celów:

– cel bezpośredni polegający na uzyskaniu zachowania zgodnego z normą, czyli obowiązującymi przepisami.

– cel pośredni, związany z uzyskaniem określonych następstw zachowania zgodnego z normą, czyli  przede wszystkim przeciwdziałanie naruszeniom (prewencja), następnie zaś sprzyjanie zachowywaniu środowiska w stanie niezmienionym (konserwacja) oraz przywracanie elementów przyrodniczych do stanu właściwego, w sytuacji gdy dochodzi do naruszeń (restytucja).

Głównym celem administracyjnej kary pieniężnej jest więc skłonienie podmiotu ponoszącego odpowiedzialność do przestrzegania obowiązujących przepisów w przyszłości.

KAŻDĄ SPRAWĘ NALEŻY ROZPATRYWAĆ INDYWIDUALNIE POD WZGLĘDEM MOŻLIWOŚCI ODSTĄPIENIA OD WYMIERZENIA ADMINISTARCYJNEJ KARY PIENIĘŻNEJ.

Kategorie
Bez kategorii Kontrola WIOŚ

Zarządzenie pokontrolne WIOŚ – jakie podjąć kroki?

Czym jest zarządzenie pokontrolne WIOŚ ?

Zarządzenie pokontrolne WIOŚ może zostać wydane po zakończeniu kontroli przez ten organ, w przypadku stwierdzenia w protokole choćby jednego naruszenia przepisów ustawy.

Zarządzenie jest wydawane wyłącznie na podstawie udokumentowanych ustaleń kontroli. Organ wskazuje w nim termin, w którym podmiot kontrolowany ma obowiązek poinformować WIOŚ o zakresie podjętych i zrealizowanych działań mających na celu wyeliminowaniu stwierdzonych naruszeń.

Podkreślić należy, że dyspozycje zawarte w zarządzeniu pokontrolnym stanowią konsekwencję nieprawidłowości stwierdzonych w trakcie kontroli oraz muszą nawiązywać do stwierdzeń zawartych w protokole kontroli.

Co, jeżeli nie zgadzamy się z treścią zarządzenia pokontrolnego WIOŚ?

Jeżeli kontrola WIOŚ nie wykazała nieprawidłowości, nie ma podstaw do wydawania zarządzenia pokontrolnego. Ponadto, jeżeli nie zgadzamy się z ustaleniami WIOŚ, a tym samym z treścią otrzymanego zarządzenia pokontrolnego, możemy wyrazić sprzeciw.

Zarządzenie pokontrolne można zaskarżyć do wojewódzkiego sądu administracyjnego w terminie 30 dni od dnia jego doręczenia. Organ jest zobowiązany do zawarcia w zarządzeniu pouczenia o możliwości jego zaskarżenia.

Brak wymaganego pouczenia nie uniemożliwia jednak zaskarżenia zarządzenia.

Dla oceny prawidłowości zarządzenia istotne znaczenie mają okoliczności faktyczne decydujące o zawartych w nim „nakazach”. Zarządzenie pokontrolne nie powinno stanowić bowiem o ogólnych obowiązkach ciążących na adresacie, lecz musi nawiązywać do naruszeń należycie wykazanych podczas kontroli.

Precyzyjnie zredagowanie „nakazy” zawarte w zarządzeniu pozwalają kontrolowanemu na zrozumienie, gdzie dokładnie wystąpiło naruszenie oraz jakie działania musi podjąć, żeby to naruszenie usunąć. Usunięcie naruszenia jest zaś istotne dla ewentualnego postępowania administracyjnego, bowiem może ono wypłynąć między innymi na przesłanki miarkowania kary pieniężnej.

Zbyt ogóle, nieprecyzyjne czy też nieznajdujące potwierdzenia w protokole kontroli „nakazy” zawarte w zarządzeniu, dają podstawę do kwestionowania prawidłowości otrzymanego zarządzenia.

Skarga na zarządzenie pokontrolne WIOŚ.

Zaskarżenie zarządzenia pokontrolnego może poprawić pozycję kontrolowanego w postępowaniu administracyjnym.

Uchylenie zarządzenia pokontrolnego może wiązać się ze wskazaniem , że w wyniku kontroli organ nie wykazał, aby kontrolowany dopuścił się naruszenia. To zaś, w sposób bezpośredni rzutuje na pozycję kontrolowanego jako strony postępowania prowadzonego przez WIOŚ.

Obalenie przez sąd administracyjny przesłanek wydania zarządzenia pokontrolnego często skutkować może obaleniem przesłanek prowadzonego postępowania administracyjnego np. w sprawie wymierzenia kary, dając podstawy do uznania je za bezprzedmiotowe.

Czy warto odpowiedzieć na zarządzenie pokontrolne WIOŚ?

Jeżeli nie mamy zastrzeżeń co do treści otrzymanego zarządzenia, powinniśmy odpowiedzieć na nie w terminie wskazanym przez organ.

Odpowiedź powinna dotyczyć każdego z punktów zarządzenia.

Warto podkreślić, że WIOŚ często nie zobowiązuje nas do usunięcia naruszenia, a jedynie do podjęcia działań zmierzających do usunięcia tych przyczyny i o tym właśnie informujemy organ.

Nieudzielenie odpowiedzi w terminie lub w ogólne nieudzielenie odpowiedzi na otrzymane zarządzenia, jest zagrożone sankcją grzywny i jest bardzo często egzekwowane przez organ.