usługi ochrona środowiska
SOZOS
Biuro Realizacji Ochrony Środowiska
Kategorie
BDO Ewidencja odpadów Gospodarowanie odpadami Pozwolenie na emisję

Pozwolenie na wytwarzanie odpadów – Wszystko, co musisz wiedzieć

Wytwarzanie odpadów oraz gospodarowanie nimi stanowi przedmiot zainteresowania nie tylko organów kontroli, ale coraz częściej także i społeczeństwa. 

W tym artykule dowiesz się, jakie są obowiązki dotyczące wytwarzania odpadów oraz czy dotyczą one także twojej działalności gospodarczej.

W jakich przypadkach wymagane jest uzyskanie zezwolenia na wytwarzanie odpadów?

Pozwolenie na wytwarzanie odpadów jest pozwoleniem emisyjnym, stanowiącym podstawę do użytkowania instalacji. Jego istotą jest udzielenie zgody na wytwarzanie odpadów, stanowiące emisję.

Zgodnie z art. 180a ustawy Prawo ochrony środowiska, pozwolenie na wytwarzanie odpadów jest wymagane do wytwarzania odpadów:
– o masie powyżej 1 Mg rocznie – w przypadku odpadów niebezpiecznych lub
– o masie powyżej 5000 Mg rocznie – w przypadku odpadów innych niż niebezpieczne.

Jeżeli odpady przekraczające podane wyżej wartości nie powstają w związku z eksploatacją instalacji, wytwórca odpadów nie jest obowiązany do uzyskania tego pozwolenia.

Jeżeli część odpadów na terenie zakładu powstaje w związku z eksploatacją instalacji, a część poza instalacją, przy obliczaniu masy odpadów decydujących o konieczności uzyskania pozwolenia na wytwarzanie odpadów nie uwzględnia się odpadów niezwiązanych z eksploatacją instalacji.

Co to jest instalacja?

Instalacja to stacjonarne urządzenie techniczne, jak również zespół stacjonarnych urządzeń technicznych powiązanych technologicznie, do których tytułem prawnym dysponuje ten sam podmiot i położonych na terenie jednego zakładu, a także budowle niebędące urządzeniami technicznymi ani ich zespołami, których eksploatacja może spowodować emisję.

Instalację może stanowić między innymi komora lakiernicza, wytłaczarka, obrabiarka CNC, przesiewacz, urządzenie do odsysania oleju, kruszarka, frezarka.

Kiedy wymagane jest pozwolenie na wytwarzanie odpadów?

Pozwolenie na wytwarzanie odpadów powinno zostać uzyskane przed wytworzeniem odpadów w związku z eksploatacją instalacji, w ilości wskazującej na obowiązek uzyskania tego pozwolenia.

W przypadku stwierdzenia braku pozwolenia na wytwarzanie odpadów przez organy kontroli, może zostać ono wydane po wykazaniu naruszenia. Uzyskanie pozwolenia na wytwarzanie odpadów może stanowić istotną przesłankę odroczenia terminu wstrzymania eksploatacji instalacji.

Kto wydaje decyzję na wytwarzanie odpadów?

W zależności od miejsca położenia instalacji (wytwarzania odpadów) pozwolenie zostanie wydane przez :

1. marszałka województwa w przypadku:

  • przedsięwzięć i zdarzeń na terenach zakładów, gdzie jest eksploatowana instalacja, która jest kwalifikowana jako przedsięwzięcie mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko
  • przedsięwzięcia mogącego zawsze znacząco oddziaływać na środowisko realizowanego na terenach innych niż wymienione powyżej
  • pozwolenia na wytwarzanie odpadów i pozwolenia zintegrowanego dla instalacji komunalnych, o których mowa w art. 38b ust. 1 pkt 1 ustawy o odpadach.

2. regionalnego dyrektora ochrony środowiska (RDOŚ) – w przypadku wytwarzania odpadów na terenach zamkniętych, ustalonych przez Ministra Obrony Narodowej.

3. starosty – w pozostałych przypadkach.

Co zawiera wniosek o wydanie pozwolenia na wytwarzanie odpadów?

Wniosek o wydanie pozwolenia na wytwarzanie odpadów powinien zawierać:

  1. oznaczenie prowadzącego instalację, jego adres zamieszkania lub siedziby;
  2. oznaczenie głównego prowadzącego instalację lub określenie zakresu odpowiedzialności poszczególnych prowadzących oznaczone części instalacji za eksploatację instalacji zgodnie z przepisami ochrony środowiska, w przypadku określonym w art. 183b ustawy Poś;
  3. adres zakładu, na którego terenie prowadzona jest eksploatacja instalacji;
  4. informację o tytule prawnym do instalacji;
  5. informacje o rodzaju instalacji, stosowanych urządzeniach i technologiach oraz
  6. charakterystykę techniczną źródeł powstawania i miejsc emisji;
  7. ocenę stanu technicznego instalacji;
  8. informację o rodzaju prowadzonej działalności;
  9. opis zakładanych wariantów funkcjonowania instalacji;
  10. blokowy (ogólny) schemat technologiczny wraz z bilansem masowym i rodzajami wykorzystywanych materiałów, surowców i paliw, istotnych z punktu widzenia wymagań ochrony środowiska;
  11. informację o energii wykorzystywanej lub wytwarzanej przez instalację;
  12. wielkość i źródła powstawania albo miejsca emisji – aktualnych i proponowanych – w trakcie normalnej eksploatacji instalacji oraz w warunkach odbiegających od normalnych, w szczególności takich jak rozruch i wyłączenia;
  13. warunki lub parametry charakteryzujące pracę instalacji, określające moment zakończenia rozruchu i moment rozpoczęcia wyłączania instalacji;
  14. proponowane procedury monitorowania procesów technologicznych istotnych z punktu widzenia wymagań ochrony środowiska, w szczególności pomiaru lub ewidencjonowania wielkości emisji oraz wymagań ochrony przeciwpożarowej w przypadku pozwolenia na wytwarzanie odpadów uwzględniającego zbieranie lub przetwarzanie odpadów;
  15. deklarowany termin i sposób zakończenia eksploatacji instalacji lub jej oznaczonej części, niestwarzający zagrożenia dla środowiska, jeżeli zakończenie eksploatacji jest przewidywane w okresie, na który ma być wydane pozwolenie;
    deklarowany łączny czas dalszej eksploatacji instalacji, jeżeli ma on wpływ na określenie wymagań ochrony środowiska, oraz deklarowany sposób
  16. dokumentowania czasu tej eksploatacji;
  17. deklarowany termin oddania instalacji do eksploatacji w przypadku określonym w art. 191a ustawy Poś;
  18. czas, na jaki wydane ma być pozwolenie.
    numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz numer REGON posiadacza odpadów, o ile został nadany;
  19. wyszczególnienie rodzajów odpadów przewidzianych do wytwarzania, z uwzględnieniem ich podstawowego składu chemicznego i właściwości;
  20. określenie ilości odpadów poszczególnych rodzajów przewidzianych do wytwarzania w ciągu roku;
  21. wskazanie sposobów zapobiegania powstawaniu odpadów lub ograniczania ilości odpadów i ich negatywnego oddziaływania na środowisko;
  22. opis dalszego sposobu gospodarowania odpadami, z uwzględnieniem zbierania, transportu, odzysku i unieszkodliwiania odpadów;
  23. wskazanie miejsca i sposobu oraz rodzajów magazynowanych odpadów.

Pozwolenie na wytwarzanie odpadów a operat przeciwpożarowy

W przypadku wytwarzania odpadów palnych lub gospodarowania odpadami palnymi, do wniosku o wydanie pozwolenia należy dołączyć operat przeciwpożarowy spełniający wymagania określone w przepisach ustawy o odpadach oraz w rozporządzenia w sprawie wymagań w zakresie ochrony przeciwpożarowej, jakie mają spełniać obiekty budowlane lub ich części oraz inne miejsca przeznaczone do zbierania, magazynowania lub przetwarzania odpadów.

Operat dotyczy konkretnego rodzaju zamierzonej działalności opisanej we wniosku o wydanie pozwolenia i musi być zbieżny z tym wnioskiem.

Operat przeciwpożarowy musi uwzględniać nie tylko odpady, które mają być wytwarzane, ale wszystkie odpady wytwarzane w zakładzie oraz sposób i miejsca ich magazynowania.

Wykaz odpadów, które można uznać za niepalne określa załącznik nr 2a do ustawy o odpadach.

Pozwolenie na wytwarzanie odpadów a zaświadczenie o niekaralności

do wniosku o wydanie pozwolenia na wytwarzanie odpadów należy dołączyć zaświadczenie o niekaralności prowadzącego instalację:

  • za przestępstwa przeciwko środowisku,
  • będącego osobą fizyczną albo wspólnika, prokurenta, członka rady nadzorczej lub członka zarządu prowadzącego instalację będącego osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej za przestępstwa, o których mowa w art. 163, 164 lub 168 w zw. z art. 163 § 1 ustawy Kodeks karny.

Zaświadczenia składają przedsiębiorcy wpisani do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej oraz wszystkie osoby wpisane do KRS.

Spółka prawa handlowego prowadząca instalację także jest objęta obowiązkiem dołączenia do wniosku zaświadczenia o niekaralności.

Czy na wszystkie odpady trzeba mieć pozwolenie?

Konieczność uzyskania pozwolenia na wytwarzanie odpadów dotyczy odpadów wytwarzanych w instalacji. 

Odpady wytwarzanie poza instalacjami nie podlegają obowiązkowi uzyskania zezwolenia w związku z ich wytwarzaniem.

Ile odpadów bez pozwolenia?

Pozwolenie na wytwarzanie odpadów nie jest wymagane w przypadku wytwarzania odpadów:

  • o masie do 1 ton rocznie – w przypadku odpadów niebezpiecznych lub
  • o masie do 5 000 ton rocznie – w przypadku odpadów innych niż niebezpieczne.

Co grozi za brak pozwolenia na wytwarzanie odpadów?

Kto eksploatuje instalację bez wymaganego pozwolenia lub z naruszeniem jego warunków, albo nie wniósł wymaganego zabezpieczenia podlega karze aresztu albo ograniczenia wolności, albo grzywny.

W przypadku wprowadzania przez podmiot korzystający ze środowiska substancji lub energii do środowiska bez wymaganego pozwolenia lub z naruszeniem jego warunków, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może wstrzymać, w drodze decyzji, użytkowanie instalacji.

Ile trwa wydanie pozwolenia na wytwarzanie odpadów?

Zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego, termin na wydanie pozwolenia wynosi, co do zasady ma wynosi miesiąc od dnia złożenia wniosku. Termin ten przeważnie ulega wydłużeniu.

Ile kosztuje pozwolenie na wytwarzanie odpadów?

Opłata za pozwolenie emisyjne na wprowadzanie gazów lub pyłów wynosi:

  • 2 011 zł – opłata skarbowa za wydanie pozwolenia, jeśli jesteś dużym przedsiębiorcą
  • 506 zł – opłata skarbowa za wydanie pozwolenia, jeśli prowadzisz działalność wytwórczą w rolnictwie, jesteś mikro przedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą lub osobą fizyczną
  • 150% stawki określonej powyżej – opłata skarbowa za wydanie pozwolenia na emisję gazów i pyłów do powietrza, wydanego w wyniku przeprowadzenia postępowania kompensacyjnego

Jeżeli potrzebujesz pomocy w zakresie wytwarzania odpadów, skontaktuj się z nami.

Kategorie
BDO Ewidencja odpadów Gospodarowanie odpadami

Ewidencja odpadów – Obowiązki, procedury i wymagania

 

CO TO JEST EWIDENCJA ODPADÓW?

Ewidencja odpadów to wykaz rodzaju, ilości oraz sposobu postępowania z odpadami.

JAK PROWADZIĆ EWIDENCJĘ ODPADÓW?

Ewidencję odpadów należy prowadzić elektronicznie w Bazie Danych o produktach i opakowaniach oraz gospodarce odpadami (BDO).

Ewidencja odpadów jest prowadzona z zastosowaniem następujących dokumentów:

1) w przypadku posiadaczy odpadów:

  • karty przekazania odpadów,
  • karty ewidencji odpadów,
  • karty ewidencji komunalnych osadów ściekowych,
  • karty ewidencji zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego,
  • karty ewidencji pojazdów wycofanych z eksploatacji;

2) w przypadku sprzedawcy odpadów i pośrednika w obrocie odpadami, niebędących posiadaczami odpadów – karty ewidencji odpadów niebezpiecznych;

3) w przypadku:

a) podmiotu odbierającego odpady komunalne od właścicieli nieruchomości,

b) posiadacza odpadów prowadzącego zbieranie lub przetwarzanie odpadów komunalnych,

c) transportującego odpady komunalne

karty przekazania odpadów komunalnych.

W przypadku posiadacza odpadów przekazującego odpady do składowania oraz zarządzającego składowiskiem odpadów ewidencja odpadów obejmuje dodatkowo dokumenty, tj.:

  • podstawową charakterystykę odpadów;
  • wyniki testów zgodności.

Szczegółowe informacje, co powinny zawierać ewidencja odpadów wskazano w art. 67 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.

Ponadto posiadacz odpadów jest obowiązany do przechowywania dokumentów i wszelkich danych, na podstawie których są sporządzane dokumenty ewidencji odpadów przez 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały sporządzone te dokumenty.

Posiadacz odpadów jest obowiązany do udostępniania dokumentów i wszelkich danych na żądanie organów uprawnionych do przeprowadzania kontroli.

JAK WYGLĄDA KARTA EWIDENCJI ODPADÓW/ KARTA PRZEKAZANIA ODPADÓW?

Wzór karty przekazania odpadów sporządzanej w przypadku awarii systemu teleinformatycznego (tj. BDO), określa załącznik nr 5a do ustawy o odpadach.

Wzór karty przekazania odpadów komunalnych sporządzanej w przypadku awarii systemu teleinformatycznego (tj. BDO), określa załącznik nr 5b do ustawy o odpadach.

Wzór karty ewidencji odpadów sporządzanej w przypadku awarii systemu teleinformatycznego (tj. BDO), określa załącznik nr 5c do ustawy o odpadach.

Wzór karty ewidencji komunalnych osadów ściekowych sporządzanej w przypadku awarii systemu teleinformatycznego (tj. BDO), określa załącznik nr 5d do ustawy o odpadach.

Wzór karty ewidencji zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego sporządzanej w przypadku awarii systemu teleinformatycznego (tj. BDO), określa załącznik nr 5e do ustawy o odpadach.

Wzór karty ewidencji pojazdów wycofanych z eksploatacji sporządzanej w przypadku awarii systemu teleinformatycznego (tj. BDO), określa załącznik nr 5f do ustawy o odpadach.

Wzór karty ewidencji odpadów niebezpiecznych sporządzanej w przypadku awarii systemu teleinformatycznego (tj. BDO), określa załącznik nr 5g do ustawy o odpadach.

KTO ZOBOWIĄZANY JEST DO PROWADZENIA EWIDENCJI ODPADÓW?

Obowiązek prowadzenia ewidencji odpadów spoczywa na każdym podmiocie, który wytwarza lub gospodaruje odpadami.

Jeżeli chodzi o wymogi dotyczące prowadzenia kart przekazania odpadów, przedstawiają się one następująco:

  1. Posiadacz odpadów, który przekazuje odpady do następnego posiadacza odpadów albo do innych prowadzonych przez siebie miejsc zbierania odpadów lub miejsc przetwarzania odpadów, przed rozpoczęciem ich transportu ma obowiązek sporządzić kartę przekazania odpadów
  2. Kierujący środkiem transportu, którym są transportowane odpady, jest obowiązany posiadać w trakcie transportu potwierdzenie wygenerowane z BDO, umożliwiające weryfikację informacji zawartych w karcie przekazania odpadów ze stanem rzeczywistym.
  3. Posiadacz odpadów, który przejmuje odpady od innego posiadacza odpadów, niezwłocznie, każdorazowo po przejęciu tych odpadów, jest obowiązany potwierdzić w BDO przejęcie odpadów oraz dodać w niej informacje o masie odpadów, jeżeli jest ona inna niż masa podana przez posiadacza, który przekazał odpady, a także informacje o dacie i godzinie przejęcia odpadów.
  4. Ponadto, posiadacz odpadów, który przekazuje odpady do prowadzonych przez siebie miejsc zbierania odpadów lub miejsc przetwarzania odpadów, niezwłocznie, każdorazowo po przekazaniu tych odpadów, dodaje w BDO informacje o masie odpadów oraz o dacie i godzinie ich przekazania.
  5. Transportujący odpady ma obowiązek potwierdzić transport odpadów w BDO niezwłocznie po zakończeniu transportu.

Jeżeli jeden z posiadaczy odpadów nie jest objęty obowiązkiem prowadzenia ewidencji odpadów możliwe jest niesporządzanie karty przekazania odpadów.

Natomiast obowiązki dotyczące prowadzenia kart ewidencji odpadów polegają na tym, że:

Posiadacz odpadów prowadzi kartę ewidencji odpadów dla każdego rodzaju odpadów odrębnie, z tym że:

– dla komunalnych osadów ściekowych stosowanych w celach, o których mowa w art. 96 ust. 1 ustawy o odpadach tj. w rolnictwie, rozumianym jako uprawa wszystkich płodów rolnych wprowadzanych do obrotu handlowego, włączając w to uprawy przeznaczane do produkcji pasz, do uprawy roślin przeznaczonych do produkcji kompostu, do uprawy roślin nieprzeznaczonych do spożycia i do produkcji pasz, do rekultywacji terenów, w tym gruntów na cele rolne, przy dostosowaniu gruntów do określonych potrzeb wynikających z planów gospodarki odpadami, planów zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – wytwórca tych osadów prowadzi kartę ewidencji komunalnych osadów ściekowych;

– dla zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego – przedsiębiorca prowadzący zakład przetwarzania w rozumieniu ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym prowadzi kartę ewidencji zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego;

– dla pojazdów wycofanych z eksploatacji – przedsiębiorca prowadzący stację demontażu lub punkt zbierania pojazdów, o których mowa w ustawie z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji, prowadzi kartę ewidencji pojazdów wycofanych z eksploatacji.

Od powyższych wymogów prowadzenia ewidencji odpadów istnieje jednak szereg wyjątków:

KTO JEST ZWOLNIONY Z OBOWIĄZKU PROWADZENIA EWIDENCJI ODPADÓW?

Obowiązek prowadzenia ewidencji odpadów nie dotyczy:

  1. wytwórców:
  • odpadów komunalnych,
  • odpadów w postaci pojazdów wycofanych z eksploatacji, jeżeli pojazdy te zostały przekazane do przedsiębiorcy prowadzącego stację demontażu lub przedsiębiorcy prowadzącego punkt zbierania pojazdów,
  • będących rolnikami gospodarującymi na powierzchni użytków rolnych poniżej 75 ha, o ile nie podlegają wpisowi do rejestru BDO,
  • odpadów budowlanych i rozbiórkowych pochodzących z robót budowlanych prowadzonych przez osoby fizyczne niebędące przedsiębiorcami;
  1. osób fizycznych i jednostek organizacyjnych niebędących przedsiębiorcami, które wykorzystują odpady na potrzeby własne,
  2. podmiotów, o których mowa w art. 45 ust. 1 pkt 1 i 12 ustawy o odpadach tj. podmiot prowadzący działalność inną niż działalność gospodarcza w zakresie gospodarowania odpadami, który zbiera odpady opakowaniowe i odpady w postaci zużytych artykułów konsumpcyjnych, w tym zbieranie leków i opakowań po lekach przez apteki, przyjmowanie zużytych artykułów konsumpcyjnych w sklepach, systemy zbierania odpadów w szkołach, placówkach oświatowo-wychowawczych, urzędach i instytucjach (nieprofesjonalna działalność w zakresie zbierania odpadów) oraz podmiot: zajmujący się wytwarzaniem, przechowywaniem, transportem lub wprowadzaniem na rynek pasz leczniczych lub produktów pośrednich, który jedynie transportuje lub przechowuje pasze lecznicze lub produkty pośrednie wyłącznie w zaplombowanych opakowaniach lub pojemnikach, prowadzący handel detaliczny paszami leczniczymi dla zwierząt domowych – który zbiera niezużyte lub przeterminowane pasze lecznicze lub produkty pośrednie od podmiotów, które jedynie kupują, przechowują lub transportują pasze lecznicze do stosowania wyłącznie w swoim gospodarstwie, od posiadaczy zwierząt futerkowych oraz posiadaczy zwierząt domowych.
  3. rodzajów odpadów lub ilości odpadów określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 66 ust. 5 ustawy o odpadach, tj. określonych w drodze rozporządzenia Ministra Klimatu z dnia 23 grudnia 2019 r., w sprawie rodzajów odpadów i ilości odpadów, dla których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów.

JAKIE ILOŚCI I RODZAJE ODPADÓW NIE PODLEGAJĄ EWIDENCJI ODPADÓW?

Rozporządzenie Ministra Klimatu z dnia 23 grudnia 2019 r., w sprawie rodzajów odpadów i ilości odpadów, dla których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów, jak jego sama nazwa wskazuje, określa rodzaje i ilości odpadów, dla których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów.

Rozporządzenie określa 46 rodzajów odpadów dla których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów jeżeli nie zostaną przekroczone wskazane w rozporządzeniu ilości. Są to m.in.:

  • Odpady o kodzie 02 01 10 – odpady metalowe – w ilości do 10 Mg/rok,
  • Odpady o kodzie 15 01 01 – opakowania papieru i tektury – w ilości do 0,5 Mg/rok,
  • Odpady o kodzie 15 01 03 – opakowania z drewna – w ilości 1 Mg/rok,
  • Odpady o kodzie 15 01 07 – opakowania ze szkła – w ilości do 0,5 Mg/rok,
  • Odpady o kodzie 15 01 09 – opakowania tekstyliów – w ilości do 0,2 Mg/rok,
  • Odpady o kodzie 16 03 80 – produkty spożywcze przeterminowane lub nieprzydatne do spożycia – w ilości do 0,1 Mg/rok,
  • Odpady o kodzie 17 01 01 – odpady betonu lub gruz betonowy z rozbiórek i remontów – w ilości w ilości do 10 Mg/rok,
  • Odpady o kodzie 17 02 02 – szkło – w ilości do 5 Mg/rok,
  • Odpady o kodzie 17 05 04 – gleba i ziemia w tym kamienie inne niż wymienione w 17 05 03 – w ilości do 20 Mg/rok.

WAŻNE:

Jeżeli w ciągu roku przekroczysz się ilość odpadów ujętych w rozporządzeniu, dla których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji odpadów, należy uzyskać wpis do rejestru BDO i rozpocząć ich ewidencjonowanie.

Istnieje ponadto możliwość prowadzenia tzw. uproszczonej ewidencji odpadów, która polega na prowadzeniu ewidencji odpadów jedynie z zastosowaniem karty przekazania odpadów.

KIEDY MOŻNA STOSOWAĆ UPROSZCZONĄ EWIDENCJĘ ODPADÓW?

Ewidencja odpadów w formie uproszczonej jest prowadzona z zastosowaniem jedynie karty przekazania odpadów.

Ewidencję taką mogą prowadzić:

  1. podmioty, które:
  • wytwarzają odpady niebezpieczne w ilości do 100 kilogramów rocznie,
  • wytwarzają odpady inne niż niebezpieczne, niebędące odpadami komunalnymi, w ilości do 5 ton rocznie;
  1. transportujący odpady wykonujący wyłącznie usługę transportu odpadów;
  2. władający powierzchnią ziemi, na której komunalne osady ściekowe są stosowane w rolnictwie, rozumianym jako uprawa wszystkich płodów rolnych wprowadzanych do obrotu handlowego, włączając w to uprawy przeznaczane do produkcji pasz, do uprawy roślin przeznaczonych do produkcji kompostu, do uprawy roślin nieprzeznaczonych do spożycia i do produkcji pasz.

JAKA KARA GROZI ZA BRAK EWIDENCJI ODPADÓW?

Za nieprowadzenie ewidencji odpadów albo prowadzenie tej ewidencji w sposób nieterminowy lub niezgodny ze stanem rzeczywistym przewidziana jest administracyjna kara pieniężna w wysokości od 1 000 zł do 1 000 000 zł.

Wysokość kary określa Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska uwzględniając rodzaj naruszenia i jego wpływ na życie i zdrowie ludzi oraz środowisko, okres trwania naruszenia i rozmiary prowadzonej działalności oraz bierze pod uwagę skutki tych naruszeń i wielkość zagrożenia.

 

 

 

Kategorie
BDO Bez kategorii Gospodarowanie odpadami

Przekazanie odpadów osobie fizycznej

Przekazanie odpadów osobie fizycznej – ogólne regulacje

Będąc wytwórcą lub innym posiadaczem odpadów możesz przekazać odpady wyłącznie podmiotom, które posiadają uregulowany stan formalnoprawny w tym zakresie.

Istnieje jednak odstępstwo od zasady wyżej przywołanej zasady -przekazanie odpadów osobie fizycznej.

Posiadacz odpadów może przekazać je osobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym, które nie są przedsiębiorcami, pod warunkiem, że są to określone rodzaje odpadów, które będą wykorzystywane na potrzeby własne i zostaną poddane odzyskowi za pomocą dozwolonych metod, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 10.11.2015 r. w sprawie listy rodzajów odpadów, które osoby fizyczne lub jednostki organizacyjne niebędące przedsiębiorcami mogą poddawać odzyskowi na potrzeby własne oraz dopuszczalnych metod odzysku.

Jakie odpady można przekazać osobie fizycznej?

Lista odpadów, które można przekazać osobie fizycznej została wskazana w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 10.11.2015 r., w sprawie listy rodzajów odpadów, które osoby fizyczne lub jednostki organizacyjne niebędące przedsiębiorcami mogą poddawać odzyskowi na potrzeby własne oraz dopuszczalnych metod odzysku.

Lista zawiera 55 kodów odpadów.

Są to  m.in. odpady o kodzie:

  • 03 01 01 – Odpady kory i korka,
  • 10 01 80 – Mieszanki popiołowo-żużlowe z mokrego odprowadzania odpadów paleniskowych,
  • 15 01 03 – Opakowania z drewna,
  • 17 01 01 – Odpady betonu oraz gruz betonowy z rozbiórek i remontów,
  • 20 02 02 – Gleba i ziemia, w tym kamienie.

Odpady, które możesz przekazać osobie fizycznej są to wyłącznie odpady inne niż niebezpieczne.

Tak więc, aby móc przekazać odpady osobie fizycznej, należy w pierwszej kolejności ustalić czy konkretny kod odpadu został ujęty w ww. rozporządzeniu.

Przekazanie odpadów osobie fizycznej, czyli komu?​

Osobą fizyczną jest każdy człowiek bez względu na jego wiek, płeć czy stan zdrowia fizycznego lub psychicznego.

Przekazanie odpadów osobie fizycznej jest możliwe pod warunkiem, że nie zostaną one wykorzystane na potrzeby prowadzonej przez daną osobę działalności (o ile w ogóle taką prowadzi).

Przyjęte odpady muszą być wykorzystane tylko i wyłącznie na potrzeby własne.

Osobą fizyczną jest każdy człowiek bez względu na jego wiek, płeć czy stan zdrowia fizycznego lub psychicznego.

Przekazanie odpadów osobie fizycznej jest możliwe pod warunkiem, że nie zostaną one wykorzystane na potrzeby prowadzonej przez daną osobę działalności (o ile w ogóle taką prowadzi).

Przyjęte odpady muszą być wykorzystane tylko i wyłącznie na potrzeby własne.

Czym są potrzeby własne?​

Pojęcie potrzeby własne nie zostało ustawowo zdefiniowane. Wobec powyższego pojęcie to należy rozumieć w sposób ogólnie przyjęty w języku polskim.

Nie można przekazać odpadów osobie, która chce je później wykorzystać do innych celów niż własne tj. np. przyjęcie odpadów z zamiarem późniejszego zbycia w celach zarobkowych.

Przyjęte odpady mogą być wykorzystane tylko i wyłącznie przez osobę, która przyjęła odpady.

Odpady mogą zostać wykorzystane m.in. do następujących celów:

  • do utwardzania powierzchni, dróg,
  • do wykorzystania jako paliwo,
  • do wykonania napraw i konserwacji,
  • do budowy fundamentów.

Przekazanie odpadów osobie fizycznej – warunki dodatkowe ​

Przekazanie odpadów osobom fizycznym jest możliwe pod pewnymi dodatkowymi warunkami określonymi w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 10.11.2015 r., w sprawie listy rodzajów odpadów, które osoby fizyczne lub jednostki organizacyjne niebędące przedsiębiorcami mogą poddawać odzyskowi na potrzeby własne oraz dopuszczalnych metod odzysku.

Rozporządzenie określa dla poszczególnych rodzajów odpadów:

  • warunki magazynowania odpadów przeznaczonych do wykorzystania na potrzeby własne,
  • dopuszczalne ilości, które osoba fizyczna może przyjąć i magazynować w ciągu roku,
  • sposób określenia tych ilości dla niektórych odpadów,
  • dopuszczalne metody odzysku,

kierując się właściwościami poszczególnych odpadów oraz możliwością ich bezpiecznego wykorzystania.

Tym samym, aby móc przekazać odpady osobie fizycznej, należy wcześniej ustalić czy odpady zostaną wykorzystane na potrzeby własne w sposób określony w rozporządzeniu oraz ile odpadów może zostać przyjętych przez daną osobę fizyczną.

W przypadku przekazania odpadów osobie fizycznej bez spełnienia warunków określonych w rozporządzeniu dochodzi do przekazania odpadów osobom nieuprawnionym tj. podmiotom, które nie uzyskały wymaganych decyzji lub wymaganego wpisu do rejestru, wbrew przepisom art. 27 ust. 2 ustawy o odpadach.

UWAGA

Przekazując odpady osobom fizycznym, podmioty zobligowane do prowadzenia ewidencji odpadów mają obowiązek zamieszczać na kartach przekazania odpadów odpowiednią adnotacje tj. przekazane osobie fizycznej.

Osobą fizyczną jest każdy człowiek bez względu na jego wiek, płeć czy stan zdrowia fizycznego lub psychicznego.

Przekazanie odpadów osobie fizycznej jest możliwe pod warunkiem, że nie zostaną one wykorzystane na potrzeby prowadzonej przez daną osobę działalności (o ile w ogóle taką prowadzi).

Przyjęte odpady muszą być wykorzystane tylko i wyłącznie na potrzeby własne.

Osobą fizyczną jest każdy człowiek bez względu na jego wiek, płeć czy stan zdrowia fizycznego lub psychicznego.

Przekazanie odpadów osobie fizycznej jest możliwe pod warunkiem, że nie zostaną one wykorzystane na potrzeby prowadzonej przez daną osobę działalności (o ile w ogóle taką prowadzi).

Przyjęte odpady muszą być wykorzystane tylko i wyłącznie na potrzeby własne.

Czym są potrzeby własne?​

Pojęcie potrzeby własne nie zostało ustawowo zdefiniowane. Wobec powyższego pojęcie to należy rozumieć w sposób ogólnie przyjęty w języku polskim.

Nie można przekazać odpadów osobie, która chce je później wykorzystać do innych celów niż własne tj. np. przyjęcie odpadów z zamiarem późniejszego zbycia w celach zarobkowych.

Przyjęte odpady mogą być wykorzystane tylko i wyłącznie przez osobę, która przyjęła odpady.

Odpady mogą zostać wykorzystane m.in. do następujących celów:

  • do utwardzania powierzchni, dróg,
  • do wykorzystania jako paliwo,
  • do wykonania napraw i konserwacji,
  • do budowy fundamentów.

Przekazanie odpadów osobie fizycznej – warunki dodatkowe ​

Przekazanie odpadów osobom fizycznym jest możliwe pod pewnymi dodatkowymi warunkami określonymi w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 10.11.2015 r., w sprawie listy rodzajów odpadów, które osoby fizyczne lub jednostki organizacyjne niebędące przedsiębiorcami mogą poddawać odzyskowi na potrzeby własne oraz dopuszczalnych metod odzysku.

Rozporządzenie określa dla poszczególnych rodzajów odpadów:

  • warunki magazynowania odpadów przeznaczonych do wykorzystania na potrzeby własne,
  • dopuszczalne ilości, które osoba fizyczna może przyjąć i magazynować w ciągu roku,
  • sposób określenia tych ilości dla niektórych odpadów,
  • dopuszczalne metody odzysku,

kierując się właściwościami poszczególnych odpadów oraz możliwością ich bezpiecznego wykorzystania.

Tym samym, aby móc przekazać odpady osobie fizycznej, należy wcześniej ustalić czy odpady zostaną wykorzystane na potrzeby własne w sposób określony w rozporządzeniu oraz ile odpadów może zostać przyjętych przez daną osobę fizyczną.

W przypadku przekazania odpadów osobie fizycznej bez spełnienia warunków określonych w rozporządzeniu dochodzi do przekazania odpadów osobom nieuprawnionym tj. podmiotom, które nie uzyskały wymaganych decyzji lub wymaganego wpisu do rejestru, wbrew przepisom art. 27 ust. 2 ustawy o odpadach.

UWAGA

Przekazując odpady osobom fizycznym, podmioty zobligowane do prowadzenia ewidencji odpadów mają obowiązek zamieszczać na kartach przekazania odpadów odpowiednią adnotacje tj. przekazane osobie fizycznej.

 

Kategorie
Bez kategorii Kontrola WIOŚ

Uniknięcie kary z zakresu ochrony środowiska – odstąpienie od nałożenia kary

Odstąpienie od nałożenia administracyjnej kary pieniężnej uregulowana została w art. 189f Kodeksu postępowania administracyjnego.

W każdym postępowaniu administracyjnym, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, Organ ma obowiązek rozpoznać czy możliwym jest odstąpienie od nałożenia kary pieniężnej.

O odstąpienie od nałożenia kary pieniężnej – jakie warunki należy spełnić ?

Po pierwsze organ rozpatrujący sprawę musi uznać naruszenie obowiązującego przepisu za znikome,

Po drugie strona musi zaprzestać naruszenia prawa.

Powyższe warunki należy spełniać łącznie. Organ nie może odstąpić od nałożenia kary pieniężnej w przypadku spełnienia tylko jednej przesłanki.

Co oznacza zaprzestanie naruszenia prawa?

Zaprzestanie naruszenia prawa polega na zaniechaniu dotychczasowej działalności, która naruszała obowiązujące przepisy. Przykładowo, w przypadku działania bez wymaganego zezwolenia, z zaprzestaniem naruszenia prawa będziemy mieli:

  • w chwili uzyskania przez podmiot wymaganego zezwolenia lub
  • w przypadku zaprzestania zbierania odpadów, na które nie posiada się stosownej decyzji.

Przesłanka zaprzestania naruszenia prawa może zostać spełniona w każdym czasie, nawet po wszczęciu postępowania administracyjnego. Jednakże, aby można było odstąpić od wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej należy zaprzestać naruszenia najpóźniej do czasu wydania decyzji administracyjnej.

Co to znaczy, że naruszenie jest znikome?

Ocena czy waga naruszenia prawa jest znikoma, powinna być dokonywana z uwzględnieniem art. 189d pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego tj. organ administracji publicznej bierze pod uwagę między innymi wagę i okoliczności naruszenia prawa, w szczególności potrzebę ochrony życia lub zdrowia, ochrony mienia w znacznych rozmiarach lub ochrony ważnego interesu publicznego lub wyjątkowo ważnego interesu strony oraz czas trwania tego naruszenia.

Ponadto przy ocenie wagi naruszenia prawa Organ powinien kierować się tym, czy konkretne naruszenie prawa wywołało (lub mogło wywołać) skutki faktyczne lub prawne w obszarze konkretnych dóbr prawnie chronionych, tj. dóbr chronionych przez naruszoną normę.

Naruszenie znikome to takie naruszenie obowiązujących przepisów, które nie niesie ze sobą społecznego niebezpieczeństwa.

Odstąpienie od nałożenia kary – spełnienie przesłanek i co dalej?

W przypadku spełnienia przesłanek do odstąpienia od nałożenia administracyjnej kary pieniężnej, Organ wydaje decyzję administracyjną w której stwierdza popełnienie naruszenia, jednak nie wymierza administracyjnej kary pieniężnej, a poprzestaje jedynie na pouczeniu.

Pouczenie może przybrać wszelaką postać, gdyż nie ma wprost  wskazanej w przepisach jego treści. Niemniej należy pamiętać, że ponowne stwierdzenie przez Organ naruszenia tego samego przepisu stanowi okoliczność obciążającą Stronę. Organ może wówczas wymierzyć administracyjną karę pieniężną bez względu na wagę naruszenia.

  1. Można odstąpić od wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej również w przypadku kiedy:

– za to samo zachowanie prawomocną decyzją na stronę została uprzednio nałożona administracyjna kara pieniężna przez inny uprawniony organ administracji publicznej lub strona została prawomocnie ukarana za wykroczenie lub wykroczenie skarbowe, lub prawomocnie skazana za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe i uprzednia kara spełnia cele, dla których miałaby być nałożona administracyjna kara pieniężna.

Powyższy przepis wprowadza zakaz karania dwa razy za to samo, gdy spełnione są łącznie następujące przesłanki:

  • uprzednie prawomocne ukaranie za to samo zachowanie strony jedną z kar wymienionych w komentowanym przepisie,
  • spełniającej cele, dla których miałaby być nałożona administracyjna kara pieniężna.

Uprzednie prawomocne ukaranie to nałożenie na stronę kary w odrębnym postępowaniu. Przykładowo w postępowaniu administracyjnym lub w postępowaniu w sprawach o wykroczenia albo postępowaniu karnym.

Warunkiem koniecznym do zastosowania niniejszego przepisu jest prawomocna decyzja, którą uprzednio wydał inny uprawniony organ administracji publicznej.

Jaka decyzja administracyjna jest prawomocna ?

Zgodnie z art. 16 § 3 kpa, decyzje ostateczne, których nie można zaskarżyć do sądu, są prawomocne.

Aby decyzja mogła  stać się prawomocna, najpierw musi się stać ostateczna.

Zgodnie z art. 16 § 1  kpa, decyzje ostateczne to decyzje, od których nie służy odwołanie.

Poprzez złożenie przez Stronę odwołania od decyzji, decyzja nie staje się ostateczna. Tym samym nie może stać się prawomocna, dlatego w takim przypadku nie można odstąpić od wymierzenia kary na tej postawie.

Ponadto, aby odstąpić od wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej, konieczne jest również określenie przez Organ jaki cel spełniła uprzednia kara i czy cele te są  tożsame.

W przypadkach innych niż wyżej wymienione, jeżeli pozwoli to na spełnienie celów, dla których miałaby być nałożona administracyjna kara pieniężna, organ administracji publicznej, w drodze postanowienia, może wyznaczyć stronie termin do przedstawienia dowodów potwierdzających:

1) usunięcie naruszenia prawa lub

2) powiadomienie właściwych podmiotów o stwierdzonym naruszeniu prawa, określając termin i sposób powiadomienia.

Organ administracji publicznej w takich przypadkach,  odstępuje od nałożenia administracyjnej kary pieniężnej i poprzestaje na pouczeniu, jeżeli strona przedstawiła dowody, potwierdzające wykonanie postanowienia.

Jakie są cele administracyjnej kary pieniężnej?

Wyróżnia się dwa typy celów:

– cel bezpośredni polegający na uzyskaniu zachowania zgodnego z normą, czyli obowiązującymi przepisami.

– cel pośredni, związany z uzyskaniem określonych następstw zachowania zgodnego z normą, czyli  przede wszystkim przeciwdziałanie naruszeniom (prewencja), następnie zaś sprzyjanie zachowywaniu środowiska w stanie niezmienionym (konserwacja) oraz przywracanie elementów przyrodniczych do stanu właściwego, w sytuacji gdy dochodzi do naruszeń (restytucja).

Głównym celem administracyjnej kary pieniężnej jest więc skłonienie podmiotu ponoszącego odpowiedzialność do przestrzegania obowiązujących przepisów w przyszłości.

KAŻDĄ SPRAWĘ NALEŻY ROZPATRYWAĆ INDYWIDUALNIE POD WZGLĘDEM MOŻLIWOŚCI ODSTĄPIENIA OD WYMIERZENIA ADMINISTARCYJNEJ KARY PIENIĘŻNEJ.

Kategorie
BDO Bez kategorii

BDO – podstawowe zagadnienia „bazy danych odpadowych”

Obowiązki przedsiębiorców obejmujące system BDO regulują przepisy ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.

Wpisy dokonywane do rejestru (system BDO) można podzielić na dwa rodzaje:

  1. Wpisy z urzędu dokonywane przez marszałka województwa
  2. Wpisy na wniosek zainteresowanego
ZAKRES OSÓB LUB INNYCH PODMIOTÓW, KTÓRE MUSZĄ ZŁOŻYĆ WNIOSEK O WPIS DO systemu BDO WYZNACZA ART. 50 USTAWY O ODPADACH.

Wpisem na wniosek objęci są przedsiębiorcy realizujący szczegółowo wymienione działania prowadzone na podstawie ustawy o odpadach lub na podstawie sześciu innych ustaw:

  1. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej,
  2. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji,
  3. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym,
  4. o bateriach i akumulatorach,
  5. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi,
  6. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.
Uzyskanie wpisu do rejestru jest warunkiem legalności prowadzonej działalności objętej art. 50 ust. 1 ustawy o odpadach.

Od zasady wpisu na wniosek, ustawodawca wprowadził również wyjątek.

Polega on na tym, że podmiot wprowadzający sprzęt elektryczny i elektroniczny, który wprowadza do obrotu sprzęt pochodzący od producenta, nie musi uzyskać wpisu do rejestru, jeżeli autoryzowany przedstawiciel tego producenta jest wpisany do rejestru (art. 25 ust. 1 pkt 1 ustawy o zużytym sprzęcie). Autoryzowany przedstawiciel jest obowiązany zamieścić w rejestrze wykaz wprowadzających sprzęt, którzy przekazali mu informacje o masie wprowadzonego do obrotu w danym oraz poprzednim roku kalendarzowym sprzętu pochodzącego od producenta, który wyznaczył tego autoryzowanego przedstawiciela (art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy o zużytym sprzęcie).

Wpisy „z urzędu” dotyczą podmiotów, które wcześniej nie uzyskały odpowiedniego wpisu do rejestru na wniosek. Są to podmioty, które uzyskały akt administracyjny w postaci:

  1. pozwolenia:
  • zintegrowanego,
  • na wytwarzanie odpadów,

2. zezwolenia na:

  • zbieranie odpadów,
  • przetwarzanie odpadów,
  • prowadzenie obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych,

3. koncesji na podziemne składowanie odpadów,

4. decyzji zatwierdzającej program gospodarowania odpadami wydobywczymi.

Kiedy należy złożyć wniosek o wpis w systemie BDO ?

Zgodnie z ustawą o odpadach, przed rozpoczęciem działalności objętej koniecznością wpisu, podmiot jest obowiązany uzyskać wpis do rejestru.

W związku z powyższym, nie jest istotne złożenie wniosku o wpis, ale samo uzyskanie wpisu w rejestrze.

Jak stanowią przepisy ustawy o odpadach, działalność objętą koniecznością wpisu może prowadzić wyłącznie podmiot wpisany do rejestru.

Ile trwa wpisanie firmy do systemu BDO?

Marszałek województwa dokonuje wpisu do rejestru na wniosek zainteresowanego podmiotu, po stwierdzeniu, że wniosek nie zawiera braków formalnych, niezwłocznie, jednak nie później niż w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku

Ile kosztuje wpis do systemu BDO ?

Co do zasady, wpis do systemu BDO jest bezpłatny.

Istnieje jednak grupa podmiotów, zobowiązanych do wniesienia opłaty rejestrowej, a następnie do wnoszenia opłat rocznych.

Opłaty ponoszą:

1) wprowadzający sprzęt i autoryzowanych przedstawicieli,

2) wprowadzający baterie lub akumulatory,

3) wprowadzający pojazdy,

4) producenci, importerzy i wewnątrzwspólnotowi nabywcy opakowań,

5) wprowadzający na terytorium kraju produkty w opakowaniach,

6) wprowadzający na terytorium kraju opony,

7) wprowadzający na terytorium kraju oleje smarowe.

Opłaty rejestrowej nie uiszcza przedsiębiorca wpisany do rejestru EMAS, który składając wniosek o wpis do rejestru przedłoży informację potwierdzającą dobrowolny udział w systemie EMAS.

Wysokość opłaty rejestrowej oraz rocznej wynosi:

– dla mikroprzedsiębiorców – 100 zł,

– dla pozostałych przedsiębiorców – 300 zł.

Kiedy należy zmienić lub zaktualizować wpis w systemie BDO ?

Podmiot wpisany do rejestru jest obowiązany do złożenia marszałkowi województwa wniosku o zmianę wpisu w rejestrze przy użyciu aktualizacyjnego formularza elektronicznego w przypadku zmiany:

1) informacji zawartych w rejestrze,

2) zakresu prowadzonej działalności wymagającej wpisu do rejestru

– w terminie 30 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana.

Kiedy złożyć wniosek o wykreślenie z systemu BDO ?

W przypadku trwałego zaprzestania wykonywania działalności wymagającej wpisu do rejestru, podmiot jest obowiązany, w terminie 14 dni od dnia trwałego zaprzestania wykonywania tej działalności, do złożenia marszałkowi województwa wniosku o wykreślenie z rejestru przy użyciu formularza elektronicznego.