Home » compliance środowiskowe
Kategorie
BDO Ewidencja odpadów Gospodarowanie odpadami

BDO w zakładzie produkcyjnym — rejestracja, ewidencja, KPO

BDO w zakładzie produkcyjnym

W ramach niniejszego wpisu staramy się w przystępny, opisowy sposób wyjaśnić obowiązki zakładu produkcyjnego w systemie BDO: od rejestracji (art. 50–51 ustawy o odpadach), przez ewidencję (art. 66) i karty przekazania odpadów – KPO (art. 67), aż po pozwolenie na wytwarzanie odpadów (art. 180a Prawa ochrony środowiska) oraz obowiązki wprowadzającego produkty w opakowaniach.

Po co jest BDO i kogo dotyczy ?

BDO (Baza danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami) służy identyfikacji podmiotów i śledzeniu strumieni odpadów.

Zgodnie z art. 50 ustawy o odpadach do rejestru wpisują się na wniosek m.in. wprowadzający produkty w opakowaniach, prowadzący odzysk/recykling oraz inne podmioty wskazane w przepisie. Z kolei art. 51 przewiduje przypadki wpisu z urzędu.

Obowiązek ciąży na przedsiębiorcy wykonującym działalność wymienioną w przepisach — nie na wielkości firmy. Rejestr prowadzi marszałek województwa, a numer BDO jest niezbędny, by legalnie prowadzić czynności objęte ustawą.

Rejestracja w BDO — co zgłaszasz i dlaczego?

Numer BDO jest wymagany, ponieważ art. 50 uzależnia legalność określonych rodzajów działalności od wpisu do rejestru. We wniosku wskazujesz role (np. wytwórca odpadów, wprowadzający produkty w opakowaniach), odpowiednie działy rejestrowe oraz dane zakładu.

Potrzebujesz wsparcia przy rejestracji? Przejmiemy formalności

Ewidencja odpadów (art. 66 ustawy o odpadach) — co, jak i przez kogo?

Art. 66 nakłada na posiadacza odpadów obowiązek prowadzenia ewidencji ilościowej i jakościowej. W praktyce w zakładzie produkcyjnym posiadaczem jest wytwórca odpadu do momentu jego przekazania uprawnionemu podmiotowi. Ewidencję prowadzi się elektronicznie w BDO, z wykorzystaniem kart przekazania odpadów (KPO) oraz na kartach ewidencji odpadów (KEO).

Dobre praktyki:

  • Identyfikacja punktów powstawania odpadów i właściwy dobór kodów odpadów.
  • Ważenie i raportowanie mas — zapewnienie ciągłości danych.
  • Upoważnienia i szkolenia dla osób odpowiedzialnych za KEO/KPO.

Karta przekazania odpadów (KPO) — obowiązki z art. 67

Art. 67 reguluje dokumenty ewidencji. KPO wystawia przekazujący odpad przy każdej dostawie do odbiorcy. W KPO potwierdza się m.in. kod, masę, dane odbiorcy i transportującego. Po zakończeniu transportu i przyjęciu odpadu następują potwierdzenia w systemie.

  • Przekazujący: sporządza KPO i odpowiada za zgodność danych.
  • Transportujący: potwierdza dane o przewozie.
  • Odbiorca: potwierdza przyjęcie i dalsze zagospodarowanie zgodnie z decyzją.

Pozwolenie na wytwarzanie odpadów — art. 180a Prawa ochrony środowiska

Gdy wytwarzasz odpady w związku z eksploatacją instalacji i przekraczasz progi: ponad 1 Mg/rok odpadów niebezpiecznych lub ponad 5000 Mg/rok odpadów innych niż niebezpieczne, wymagane jest pozwolenie na wytwarzanie odpadów (art. 180a POŚ). Organem właściwym jest co do zasady marszałek województwa.

Chcesz policzyć progi i przygotować wniosek? Pomagamy w uzyskiwaniu pozwoleń

Wprowadzanie produktów w opakowaniach i opłata produktowa

Wprowadzający produkty w opakowaniach (tj. producent lub importer) ma obowiązki rejestrowe i sprawozdawcze w BDO oraz musi osiągać wymagane poziomy odzysku i recyklingu. Jeśli poziomy nie zostaną osiągnięte, uiszcza się opłatę produktową (zwyczajowo rozliczaną do 15 marca za rok poprzedni). 

Zredukuj ryzyko wysokiej opłaty — audyt opakowaniowy i współpraca z organizacją odzysku

Role i odpowiedzialności w praktyce

  • Wytwórca/posiadacz odpadów: ewidencja (art. 66), KPO (art. 67), wpis do BDO (art. 50–51).
  • Prowadzący instalację: ocena progów i pozwolenie na wytwarzanie odpadów (art. 180a POŚ).
  • Transportujący: potwierdzenia transportu w KPO.
  • Odbiorca: przyjęcie i legalne zagospodarowanie odpadu.
  • Wprowadzający produkty w opakowaniach: poziomy odzysku/recyklingu lub opłata produktowa.

Co jest instalacją? — definicja z Prawa ochrony środowiska

Prawo ochrony środowiska definiuje instalację jako m.in. stacjonarne urządzenie techniczne, a także zespół stacjonarnych urządzeń technicznych powiązanych technologicznie, do których dysponuje ten sam podmiot i które znajdują się na terenie jednego zakładu, oraz budowle niebędące urządzeniami technicznymi. W praktyce będzie to np. linia produkcyjna, kotłownia, lakiernia, silosy, reaktory — o ile tworzą funkcjonalną całość lub też samodzielnie.

Definicja jest kluczowa przy ustalaniu, czy odpady są wytwarzane „w związku z eksploatacją instalacji” i czy powstaje obowiązek uzyskania pozwolenia (art. 180a POŚ).

Ryzyka i jak je neutralizować

  1. Błędny zakres ról i działów w rejestrze BDO — wykonaj audyt obowiązków i uzupełnij wpis.
  2. Ewidencja nieodzwierciedlająca stanu faktycznego — uporządkuj kody, ważenie i obieg dokumentów.
  3. Nieprawidłowe lub spóźnione KPO — wdróż checklisty operacyjne i kontrolę jakości danych.
  4. Przekroczone progi bez pozwolenia — policz strumienie odpadowe „instalacyjne” i złóż wniosek.
  5. Braki w rozliczeniach opakowaniowych — zapewnij poziomy odzysku lub rozlicz opłatę produktową.

Co zrobić od ręki w typowym zakładzie?

  • Zweryfikować role z art. 50–51 i kompletność wpisu BDO.
  • Ustawić ewidencję (art. 66) i obieg KPO (art. 67) — odpowiedzialne osoby, upoważnienia, harmonogramy.
  • Policzyć roczne ilości odpadów z eksploatacji instalacji i ocenić wymóg pozwolenia (art. 180a POŚ).
  • Zweryfikować status wprowadzającego produkty w opakowaniach — poziomy odzysku/recyklingu lub opłata produktowa.

FAQ — najczęstsze pytania

1. Czy mój zakład musi być w BDO?

Jeżeli wykonujesz działalność wymienioną w art. 50 ustawy o odpadach (np. wprowadzanie produktów w opakowaniach, prowadzenie odzysku/recyklingu) — tak. W wybranych przypadkach wpis następuje z urzędu (art. 51).

2. Czy wielkość firmy ma znaczenie dla wpisu do BDO?

Nie. Decyduje rodzaj działalności, nie skala. Obowiązek wynika z art. 50–51 ustawy o odpadach.

3. Kto odpowiada za ewidencję odpadów w zakładzie?

Posiadacz odpadów (co do zasady wytwórca) — art. 66 ustawy o odpadach. Można upoważnić pracownika, ale odpowiedzialność organizacyjna pozostaje po stronie przedsiębiorcy.

4. Kiedy wystawiam KPO?

Zawsze przy przekazaniu odpadu innemu podmiotowi.

5. Czy muszę mieć pozwolenie na wytwarzanie odpadów?

Tak, jeśli w związku z eksploatacją instalacji przekraczasz progi: > 1 Mg/rok odpadów niebezpiecznych lub > 5000 Mg/rok pozostałych (art. 180a POŚ).

6. Co to jest instalacja w rozumieniu POŚ?

To stacjonarne urządzenie techniczne lub zespół takich urządzeń połączonych technologicznie na terenie jednego zakładu, a także pewne budowle — zgodnie z definicją w Prawie ochrony środowiska.

7. Czy mikroprzedsiębiorca musi prowadzić ewidencję?

Jeśli wytwarza odpady podlegające ewidencji — tak (art. 66). Ustawa nie zwalnia z uwagi na wielkość przedsiębiorcy. Ustawodawca przewidział jednak zwolnienie dla kilku kodów odpadów przy założeniu wytworzenia ich w ilości nieprzekraczającej określonych progów. 

8. Kto odpowiada za transport odpadu?

Transportujący potwierdza operacje w KPO, ale przekazujący musi zweryfikować uprawnienia przewoźnika i odbiorcy.

9. Co, jeśli nie osiągnę poziomów recyklingu dla opakowań?

Wprowadzający ponosi opłatę produktową.

10. Czy mogę zlecić obowiązki opakowaniowe organizacji odzysku?

Tak, ale nadal odpowiadasz za zapewnienie realizacji obowiązków na mocy umowy i sprawozdawczości w BDO.

11. Jak udokumentować rozbieżności mas w KPO?

Należy wykonać korektę KPO w BDO i zachować uzasadnienie (np. udokumentowane różnice wagowe).

12. Jak często aktualizować wpis w BDO?

Na bieżąco — każda zmiana profilu działalności lub danych powinna być odzwierciedlona we wpisie.

Potrzebujesz wsparcia BDO ?

Przeprowadzimy audyt twojego zakładu, poukładamy KEO i KPO, przygotujemy wniosek o pozwolenie na wytwarzanie odpadów oraz rozliczenia opakowaniowe.

Jeżeli potrzebujesz pomocy w bieżącej pracy zakładu, skontaktuj się z nami.

Kategorie
Gospodarowanie odpadami Przetwarzanie odpadów

Kiedy odpad staje się produktem – utrata statusu odpadu

Kiedy odpad staje się produktem – utrata statusu odpadu

Gdy po odpowiednim przetwarzaniu powstaje materiał o parametrach produktu, mamy do czynienia z utratą statusu odpadu. Od tego momentu stosujesz zasady właściwe dla produktów, a nie reżim odpadowy.

Jeśli szukasz wsparcia w ułożeniu procesu od strony prawnej i technicznej, sprawdź nasze usługi – doradztwo środowiskowe oraz artykuły na blogu Sozos.

Czym różni się odpad od produktu w praktyce

  • Odpady: BDO, zasady magazynowania/transportu odpadów, decyzje administracyjne.

  • Produkt: zwykła sprzedaż rynkowa, ale pełna odpowiedzialność za parametry i zgodność z przepisami produktowymi.

Kiedy warto dążyć do „wyjścia” z reżimu odpadów

Gdy wytwarzasz stabilny jakościowo materiał, na który jest realny popyt. Zwykle oznacza to niższe koszty obsługi odpadowej i dostęp do szerszego rynku.

Ustawa o odpadach – gdzie zaczyna się „koniec odpadu”

Art. 14 ustawy o odpadach działa dopiero po odzysku (w tym recyklingu): najpierw prowadzimy proces R (np. R3, R4, R5), a dopiero potem sprawdzamy, czy powstały materiał spełnia warunki utraty statusu odpadu. Jeżeli spełnia — przestaje być odpadem; jeśli nie — pozostaje odpadem.

Cztery filary art. 14: test, który trzeba zdać „łącznie”

1) Konkretny cel użycia

Materiał musi mieć z góry określone zastosowanie (np. produkt o zdefiniowanej specyfikacji).

2) Rynek lub popyt

Niezbędne są wiarygodne dowody rynkowe (umowy, zapytania, cenniki).

3) Wymagania techniczne i zgodność z prawem

Spełnienie norm i przepisów produktowych/chemicznych (np. REACH/CLP) właściwych dla planowanego użycia.

4) Brak negatywnego wpływu

Użycie nie może pogarszać stanu środowiska ani zagrażać zdrowiu.
Skutek następuje z mocy prawa (ex lege) w chwili spełnienia przesłanek, a do pierwszego użycia lub wprowadzenia do obrotu materiał wciąż musi utrzymywać zgodność; jeśli warunki przestaną być spełniane — staje się odpadem.

Kryteria szczegółowe utraty statusu odpadu

Jeśli dla danego strumienia istnieją kryteria określone w przepisach prawa Unii Europejskie (UE) lub rozporządzenie krajowe wydane w oparciu art. 14 ust. 1a ustawy odpadach, stosujemy je bezpośrednio (np. w zakresie destruktu asfaltowego). Zakres takiego rozporządzenia obejmuje m.in. rodzaje odpadów, dopuszczalne techniki, kryteria jakości, wymagania systemowe i oświadczenia o zgodności.


W orzeczeniu TSUE z 28.03.2019 r. (C-60/18) dopuszczono, aby państwo uzależniało utratę statusu odpadu od aktu ogólnego (gdy brak unijnych kryteriów) i wskazano, że posiadacz nie ma roszczenia o indywidualne „stwierdzenie EoW”.
Komentarz omawia też spór o „dwutorowość”: część autorów widzi dwa równoległe tryby (spełnienie warunków ogólnych albo wymagań UE), inni podkreślają pierwszeństwo rozporządzeń unijnych dla złomu, stłuczki szklanej i złomu miedzi. W praktyce to dodatkowy argument za precyzyjną dokumentacją i jasnym mapowaniem kryteriów na proces.

Jeżeli szczegółowe kryteria nie zostały określone w ww. przepisach prawa Unii Europejskie (UE) lub rozporządzeniach krajowych z art. 14 ust. 1a ustawy odpadach, szczegółowe kryteria utraty statutu odpadu określa się w zezwoleniu na przetwarzanie odpadów.

Przetwarzanie odpadów: jak „doprowadzić” do utraty statusu

Przetwarzanie odpadów (odzysk/unieszkodliwianie) trwa do chwili utraty statusu — do tego momentu działasz w reżimie odpadowym (ewidencja, warunki instalacyjne, magazynowanie/transport). Kluczem jest zaprojektowanie procesu tak, by wynik spełniał test art. 14 i ewentualne kryteria szczegółowe; rolą dokumentacji jest wykazanie jakości, zgodności produktowej oraz popytu.

Jeśli chcesz ułożyć procedury , sprawdź doradztwo środowiskowe Sozos i publikacje na naszym blogu.

Zezwolenie na przetwarzanie odpadów: do kiedy i po co

Dopóki materiał nie utraci statusu odpadu, wszystkie operacje są przetwarzaniem odpadów i co do zasady wymagają zezwolenia na przetwarzanie odpadów (często łącznie ze zbieraniem). W komentarzu akcentuje się, że przy braku unijnych/krajowych kryteriów szczegółowych zakres zezwolenia i parametry jakościowe procesu mają krytyczne znaczenie dla bezpiecznego wykazania utraty statusu. Po spełnieniu warunków — dopiero wtedy pierwsze użycie/wprowadzenie do obrotu jako produkt.

Potrzebujesz wsparcia przy decyzji lub jej zmianie? Skontaktuj się z nami.

Plan działania krok po kroku

Krok 1. Zaplanuj końcowy produkt i jego zastosowanie

Nazwij produkt, określ parametry i normy, których dotyczy. To Twoja mapa dla procesu, badań i dokumentów.

Krok 2. Zaplanuj przetwarzanie odpadów

Dobierz operacje (sortowanie, mycie, suszenie, kruszenie, granulacja) i ustaw punkty kontroli jakości. Przetwarzanie odpadów trwa do chwili spełnienia wszystkich warunków — wtedy następuje utrata statusu odpadu.

Krok 3. Rozpoznaj popyt: umowy, zapytania, cenniki

Zbierz namacalne dowody, że materiał znajdzie nabywcę. 

Krok 4. Wykonaj badania i potwierdź parametry

Użyj metod zgodnych z docelowymi normami. Zrób serię pilotażową i potwierdź jakość plus bezpieczeństwo środowiskowe.

Krok 5. Przygotuj dokumenty niezbędne dla produktu

Karta techniczna (parametry i tolerancje), deklaracja zgodności/oświadczenie producenta (jeśli właściwe), etykieta (nazwa, partia, kontakt), prosta instrukcja stosowania.

Krok 6. Przejdź z reżimu odpadów do reżimu produktowego

Jeśli materiał spełnia cztery warunki i masz kompletną dokumentację — następuje utrata statusu odpadu i możesz sprzedawać materiał jak produkt. W razie pytań — napisz do nas.

Przykłady zastosowań procedury utraty statusu odpadu

Kruszywa z gruzu budowlanego

Selekcja → kruszenie → odsiew → badania (np. uziarnienie, mrozoodporność) → deklaracja właściwości użytkowych i etykieta → sprzedaż do podbudów drogowych. Popyt: firmy drogowe, wykonawcy robót ziemnych. Więcej praktycznych wskazówek: blog Sozos.

Złom stali i aluminium

Sortowanie → oczyszczanie → klasyfikacja jakości → potwierdzony odbiorca (huta/odlewnia) → dokumenty jakości. Popyt stabilny; jakość i czystość mają kluczowe znaczenie.

Granulat tworzyw sztucznych

Mycie → suszenie → granulacja → badania (MFI, gęstość, zanieczyszczenia) → karta techniczna i deklaracja zgodności → sprzedaż do profili i folii technicznej (zwykle bez kontaktu z żywnością).

FAQ — najczęstsze pytania

Czy potrzebuję „decyzji” potwierdzającej, że mam już produkt?

Nie. Jeśli spełniasz cztery warunki (zastosowanie, popyt, wymagania, bezpieczeństwo) i masz to udokumentowane, utrata statusu odpadu następuje z mocy prawa. Organy mogą to weryfikować, więc dokumentacja musi być rzetelna.

Co, jeśli po czasie parametry spadną?

Jeśli materiał przestaje spełniać warunki, może znowu być traktowany jak odpad. Utrzymuj jakość do pierwszej sprzedaży/użycia i stosuj proste procedury reklamacyjne.

Czy bez badań da się przejść na produkt?

W praktyce — nie. Badania pod odpowiednie normy to podstawa. Same „oględziny” zazwyczaj nie wystarczą.

Czy muszę posiadać zezwolenia na przetwarzanie odpadów?

Zezwolenie na przetwarzanie odpadów nie decyduje o utracie statusu odpadu, ale decyduje o legalności takiego działania.

Innymi słowy, aby działać legalnie, potrzebujesz zezwolenia na przetwarzanie odpadów.

Jeżeli potrzebujesz pomocy w zakresie zezwolenia na przetwarzanie odpadów, skontaktuj się z nami.