Home » Recykling
Kategorie
BDO Ewidencja odpadów Gospodarowanie odpadami

BDO w zakładzie produkcyjnym — rejestracja, ewidencja, KPO

BDO w zakładzie produkcyjnym

W ramach niniejszego wpisu staramy się w przystępny, opisowy sposób wyjaśnić obowiązki zakładu produkcyjnego w systemie BDO: od rejestracji (art. 50–51 ustawy o odpadach), przez ewidencję (art. 66) i karty przekazania odpadów – KPO (art. 67), aż po pozwolenie na wytwarzanie odpadów (art. 180a Prawa ochrony środowiska) oraz obowiązki wprowadzającego produkty w opakowaniach.

Po co jest BDO i kogo dotyczy ?

BDO (Baza danych o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami) służy identyfikacji podmiotów i śledzeniu strumieni odpadów.

Zgodnie z art. 50 ustawy o odpadach do rejestru wpisują się na wniosek m.in. wprowadzający produkty w opakowaniach, prowadzący odzysk/recykling oraz inne podmioty wskazane w przepisie. Z kolei art. 51 przewiduje przypadki wpisu z urzędu.

Obowiązek ciąży na przedsiębiorcy wykonującym działalność wymienioną w przepisach — nie na wielkości firmy. Rejestr prowadzi marszałek województwa, a numer BDO jest niezbędny, by legalnie prowadzić czynności objęte ustawą.

Rejestracja w BDO — co zgłaszasz i dlaczego?

Numer BDO jest wymagany, ponieważ art. 50 uzależnia legalność określonych rodzajów działalności od wpisu do rejestru. We wniosku wskazujesz role (np. wytwórca odpadów, wprowadzający produkty w opakowaniach), odpowiednie działy rejestrowe oraz dane zakładu.

Potrzebujesz wsparcia przy rejestracji? Przejmiemy formalności

Ewidencja odpadów (art. 66 ustawy o odpadach) — co, jak i przez kogo?

Art. 66 nakłada na posiadacza odpadów obowiązek prowadzenia ewidencji ilościowej i jakościowej. W praktyce w zakładzie produkcyjnym posiadaczem jest wytwórca odpadu do momentu jego przekazania uprawnionemu podmiotowi. Ewidencję prowadzi się elektronicznie w BDO, z wykorzystaniem kart przekazania odpadów (KPO) oraz na kartach ewidencji odpadów (KEO).

Dobre praktyki:

  • Identyfikacja punktów powstawania odpadów i właściwy dobór kodów odpadów.
  • Ważenie i raportowanie mas — zapewnienie ciągłości danych.
  • Upoważnienia i szkolenia dla osób odpowiedzialnych za KEO/KPO.

Karta przekazania odpadów (KPO) — obowiązki z art. 67

Art. 67 reguluje dokumenty ewidencji. KPO wystawia przekazujący odpad przy każdej dostawie do odbiorcy. W KPO potwierdza się m.in. kod, masę, dane odbiorcy i transportującego. Po zakończeniu transportu i przyjęciu odpadu następują potwierdzenia w systemie.

  • Przekazujący: sporządza KPO i odpowiada za zgodność danych.
  • Transportujący: potwierdza dane o przewozie.
  • Odbiorca: potwierdza przyjęcie i dalsze zagospodarowanie zgodnie z decyzją.

Pozwolenie na wytwarzanie odpadów — art. 180a Prawa ochrony środowiska

Gdy wytwarzasz odpady w związku z eksploatacją instalacji i przekraczasz progi: ponad 1 Mg/rok odpadów niebezpiecznych lub ponad 5000 Mg/rok odpadów innych niż niebezpieczne, wymagane jest pozwolenie na wytwarzanie odpadów (art. 180a POŚ). Organem właściwym jest co do zasady marszałek województwa.

Chcesz policzyć progi i przygotować wniosek? Pomagamy w uzyskiwaniu pozwoleń

Wprowadzanie produktów w opakowaniach i opłata produktowa

Wprowadzający produkty w opakowaniach (tj. producent lub importer) ma obowiązki rejestrowe i sprawozdawcze w BDO oraz musi osiągać wymagane poziomy odzysku i recyklingu. Jeśli poziomy nie zostaną osiągnięte, uiszcza się opłatę produktową (zwyczajowo rozliczaną do 15 marca za rok poprzedni). 

Zredukuj ryzyko wysokiej opłaty — audyt opakowaniowy i współpraca z organizacją odzysku

Role i odpowiedzialności w praktyce

  • Wytwórca/posiadacz odpadów: ewidencja (art. 66), KPO (art. 67), wpis do BDO (art. 50–51).
  • Prowadzący instalację: ocena progów i pozwolenie na wytwarzanie odpadów (art. 180a POŚ).
  • Transportujący: potwierdzenia transportu w KPO.
  • Odbiorca: przyjęcie i legalne zagospodarowanie odpadu.
  • Wprowadzający produkty w opakowaniach: poziomy odzysku/recyklingu lub opłata produktowa.

Co jest instalacją? — definicja z Prawa ochrony środowiska

Prawo ochrony środowiska definiuje instalację jako m.in. stacjonarne urządzenie techniczne, a także zespół stacjonarnych urządzeń technicznych powiązanych technologicznie, do których dysponuje ten sam podmiot i które znajdują się na terenie jednego zakładu, oraz budowle niebędące urządzeniami technicznymi. W praktyce będzie to np. linia produkcyjna, kotłownia, lakiernia, silosy, reaktory — o ile tworzą funkcjonalną całość lub też samodzielnie.

Definicja jest kluczowa przy ustalaniu, czy odpady są wytwarzane „w związku z eksploatacją instalacji” i czy powstaje obowiązek uzyskania pozwolenia (art. 180a POŚ).

Ryzyka i jak je neutralizować

  1. Błędny zakres ról i działów w rejestrze BDO — wykonaj audyt obowiązków i uzupełnij wpis.
  2. Ewidencja nieodzwierciedlająca stanu faktycznego — uporządkuj kody, ważenie i obieg dokumentów.
  3. Nieprawidłowe lub spóźnione KPO — wdróż checklisty operacyjne i kontrolę jakości danych.
  4. Przekroczone progi bez pozwolenia — policz strumienie odpadowe „instalacyjne” i złóż wniosek.
  5. Braki w rozliczeniach opakowaniowych — zapewnij poziomy odzysku lub rozlicz opłatę produktową.

Co zrobić od ręki w typowym zakładzie?

  • Zweryfikować role z art. 50–51 i kompletność wpisu BDO.
  • Ustawić ewidencję (art. 66) i obieg KPO (art. 67) — odpowiedzialne osoby, upoważnienia, harmonogramy.
  • Policzyć roczne ilości odpadów z eksploatacji instalacji i ocenić wymóg pozwolenia (art. 180a POŚ).
  • Zweryfikować status wprowadzającego produkty w opakowaniach — poziomy odzysku/recyklingu lub opłata produktowa.

FAQ — najczęstsze pytania

1. Czy mój zakład musi być w BDO?

Jeżeli wykonujesz działalność wymienioną w art. 50 ustawy o odpadach (np. wprowadzanie produktów w opakowaniach, prowadzenie odzysku/recyklingu) — tak. W wybranych przypadkach wpis następuje z urzędu (art. 51).

2. Czy wielkość firmy ma znaczenie dla wpisu do BDO?

Nie. Decyduje rodzaj działalności, nie skala. Obowiązek wynika z art. 50–51 ustawy o odpadach.

3. Kto odpowiada za ewidencję odpadów w zakładzie?

Posiadacz odpadów (co do zasady wytwórca) — art. 66 ustawy o odpadach. Można upoważnić pracownika, ale odpowiedzialność organizacyjna pozostaje po stronie przedsiębiorcy.

4. Kiedy wystawiam KPO?

Zawsze przy przekazaniu odpadu innemu podmiotowi.

5. Czy muszę mieć pozwolenie na wytwarzanie odpadów?

Tak, jeśli w związku z eksploatacją instalacji przekraczasz progi: > 1 Mg/rok odpadów niebezpiecznych lub > 5000 Mg/rok pozostałych (art. 180a POŚ).

6. Co to jest instalacja w rozumieniu POŚ?

To stacjonarne urządzenie techniczne lub zespół takich urządzeń połączonych technologicznie na terenie jednego zakładu, a także pewne budowle — zgodnie z definicją w Prawie ochrony środowiska.

7. Czy mikroprzedsiębiorca musi prowadzić ewidencję?

Jeśli wytwarza odpady podlegające ewidencji — tak (art. 66). Ustawa nie zwalnia z uwagi na wielkość przedsiębiorcy. Ustawodawca przewidział jednak zwolnienie dla kilku kodów odpadów przy założeniu wytworzenia ich w ilości nieprzekraczającej określonych progów. 

8. Kto odpowiada za transport odpadu?

Transportujący potwierdza operacje w KPO, ale przekazujący musi zweryfikować uprawnienia przewoźnika i odbiorcy.

9. Co, jeśli nie osiągnę poziomów recyklingu dla opakowań?

Wprowadzający ponosi opłatę produktową.

10. Czy mogę zlecić obowiązki opakowaniowe organizacji odzysku?

Tak, ale nadal odpowiadasz za zapewnienie realizacji obowiązków na mocy umowy i sprawozdawczości w BDO.

11. Jak udokumentować rozbieżności mas w KPO?

Należy wykonać korektę KPO w BDO i zachować uzasadnienie (np. udokumentowane różnice wagowe).

12. Jak często aktualizować wpis w BDO?

Na bieżąco — każda zmiana profilu działalności lub danych powinna być odzwierciedlona we wpisie.

Potrzebujesz wsparcia BDO ?

Przeprowadzimy audyt twojego zakładu, poukładamy KEO i KPO, przygotujemy wniosek o pozwolenie na wytwarzanie odpadów oraz rozliczenia opakowaniowe.

Jeżeli potrzebujesz pomocy w bieżącej pracy zakładu, skontaktuj się z nami.

Kategorie
Gospodarowanie odpadami Przetwarzanie odpadów

Kiedy odpad staje się produktem – utrata statusu odpadu

Kiedy odpad staje się produktem – utrata statusu odpadu

Gdy po odpowiednim przetwarzaniu powstaje materiał o parametrach produktu, mamy do czynienia z utratą statusu odpadu. Od tego momentu stosujesz zasady właściwe dla produktów, a nie reżim odpadowy.

Jeśli szukasz wsparcia w ułożeniu procesu od strony prawnej i technicznej, sprawdź nasze usługi – doradztwo środowiskowe oraz artykuły na blogu Sozos.

Czym różni się odpad od produktu w praktyce

  • Odpady: BDO, zasady magazynowania/transportu odpadów, decyzje administracyjne.

  • Produkt: zwykła sprzedaż rynkowa, ale pełna odpowiedzialność za parametry i zgodność z przepisami produktowymi.

Kiedy warto dążyć do „wyjścia” z reżimu odpadów

Gdy wytwarzasz stabilny jakościowo materiał, na który jest realny popyt. Zwykle oznacza to niższe koszty obsługi odpadowej i dostęp do szerszego rynku.

Ustawa o odpadach – gdzie zaczyna się „koniec odpadu”

Art. 14 ustawy o odpadach działa dopiero po odzysku (w tym recyklingu): najpierw prowadzimy proces R (np. R3, R4, R5), a dopiero potem sprawdzamy, czy powstały materiał spełnia warunki utraty statusu odpadu. Jeżeli spełnia — przestaje być odpadem; jeśli nie — pozostaje odpadem.

Cztery filary art. 14: test, który trzeba zdać „łącznie”

1) Konkretny cel użycia

Materiał musi mieć z góry określone zastosowanie (np. produkt o zdefiniowanej specyfikacji).

2) Rynek lub popyt

Niezbędne są wiarygodne dowody rynkowe (umowy, zapytania, cenniki).

3) Wymagania techniczne i zgodność z prawem

Spełnienie norm i przepisów produktowych/chemicznych (np. REACH/CLP) właściwych dla planowanego użycia.

4) Brak negatywnego wpływu

Użycie nie może pogarszać stanu środowiska ani zagrażać zdrowiu.
Skutek następuje z mocy prawa (ex lege) w chwili spełnienia przesłanek, a do pierwszego użycia lub wprowadzenia do obrotu materiał wciąż musi utrzymywać zgodność; jeśli warunki przestaną być spełniane — staje się odpadem.

Kryteria szczegółowe utraty statusu odpadu

Jeśli dla danego strumienia istnieją kryteria określone w przepisach prawa Unii Europejskie (UE) lub rozporządzenie krajowe wydane w oparciu art. 14 ust. 1a ustawy odpadach, stosujemy je bezpośrednio (np. w zakresie destruktu asfaltowego). Zakres takiego rozporządzenia obejmuje m.in. rodzaje odpadów, dopuszczalne techniki, kryteria jakości, wymagania systemowe i oświadczenia o zgodności.


W orzeczeniu TSUE z 28.03.2019 r. (C-60/18) dopuszczono, aby państwo uzależniało utratę statusu odpadu od aktu ogólnego (gdy brak unijnych kryteriów) i wskazano, że posiadacz nie ma roszczenia o indywidualne „stwierdzenie EoW”.
Komentarz omawia też spór o „dwutorowość”: część autorów widzi dwa równoległe tryby (spełnienie warunków ogólnych albo wymagań UE), inni podkreślają pierwszeństwo rozporządzeń unijnych dla złomu, stłuczki szklanej i złomu miedzi. W praktyce to dodatkowy argument za precyzyjną dokumentacją i jasnym mapowaniem kryteriów na proces.

Jeżeli szczegółowe kryteria nie zostały określone w ww. przepisach prawa Unii Europejskie (UE) lub rozporządzeniach krajowych z art. 14 ust. 1a ustawy odpadach, szczegółowe kryteria utraty statutu odpadu określa się w zezwoleniu na przetwarzanie odpadów.

Przetwarzanie odpadów: jak „doprowadzić” do utraty statusu

Przetwarzanie odpadów (odzysk/unieszkodliwianie) trwa do chwili utraty statusu — do tego momentu działasz w reżimie odpadowym (ewidencja, warunki instalacyjne, magazynowanie/transport). Kluczem jest zaprojektowanie procesu tak, by wynik spełniał test art. 14 i ewentualne kryteria szczegółowe; rolą dokumentacji jest wykazanie jakości, zgodności produktowej oraz popytu.

Jeśli chcesz ułożyć procedury , sprawdź doradztwo środowiskowe Sozos i publikacje na naszym blogu.

Zezwolenie na przetwarzanie odpadów: do kiedy i po co

Dopóki materiał nie utraci statusu odpadu, wszystkie operacje są przetwarzaniem odpadów i co do zasady wymagają zezwolenia na przetwarzanie odpadów (często łącznie ze zbieraniem). W komentarzu akcentuje się, że przy braku unijnych/krajowych kryteriów szczegółowych zakres zezwolenia i parametry jakościowe procesu mają krytyczne znaczenie dla bezpiecznego wykazania utraty statusu. Po spełnieniu warunków — dopiero wtedy pierwsze użycie/wprowadzenie do obrotu jako produkt.

Potrzebujesz wsparcia przy decyzji lub jej zmianie? Skontaktuj się z nami.

Plan działania krok po kroku

Krok 1. Zaplanuj końcowy produkt i jego zastosowanie

Nazwij produkt, określ parametry i normy, których dotyczy. To Twoja mapa dla procesu, badań i dokumentów.

Krok 2. Zaplanuj przetwarzanie odpadów

Dobierz operacje (sortowanie, mycie, suszenie, kruszenie, granulacja) i ustaw punkty kontroli jakości. Przetwarzanie odpadów trwa do chwili spełnienia wszystkich warunków — wtedy następuje utrata statusu odpadu.

Krok 3. Rozpoznaj popyt: umowy, zapytania, cenniki

Zbierz namacalne dowody, że materiał znajdzie nabywcę. 

Krok 4. Wykonaj badania i potwierdź parametry

Użyj metod zgodnych z docelowymi normami. Zrób serię pilotażową i potwierdź jakość plus bezpieczeństwo środowiskowe.

Krok 5. Przygotuj dokumenty niezbędne dla produktu

Karta techniczna (parametry i tolerancje), deklaracja zgodności/oświadczenie producenta (jeśli właściwe), etykieta (nazwa, partia, kontakt), prosta instrukcja stosowania.

Krok 6. Przejdź z reżimu odpadów do reżimu produktowego

Jeśli materiał spełnia cztery warunki i masz kompletną dokumentację — następuje utrata statusu odpadu i możesz sprzedawać materiał jak produkt. W razie pytań — napisz do nas.

Przykłady zastosowań procedury utraty statusu odpadu

Kruszywa z gruzu budowlanego

Selekcja → kruszenie → odsiew → badania (np. uziarnienie, mrozoodporność) → deklaracja właściwości użytkowych i etykieta → sprzedaż do podbudów drogowych. Popyt: firmy drogowe, wykonawcy robót ziemnych. Więcej praktycznych wskazówek: blog Sozos.

Złom stali i aluminium

Sortowanie → oczyszczanie → klasyfikacja jakości → potwierdzony odbiorca (huta/odlewnia) → dokumenty jakości. Popyt stabilny; jakość i czystość mają kluczowe znaczenie.

Granulat tworzyw sztucznych

Mycie → suszenie → granulacja → badania (MFI, gęstość, zanieczyszczenia) → karta techniczna i deklaracja zgodności → sprzedaż do profili i folii technicznej (zwykle bez kontaktu z żywnością).

FAQ — najczęstsze pytania

Czy potrzebuję „decyzji” potwierdzającej, że mam już produkt?

Nie. Jeśli spełniasz cztery warunki (zastosowanie, popyt, wymagania, bezpieczeństwo) i masz to udokumentowane, utrata statusu odpadu następuje z mocy prawa. Organy mogą to weryfikować, więc dokumentacja musi być rzetelna.

Co, jeśli po czasie parametry spadną?

Jeśli materiał przestaje spełniać warunki, może znowu być traktowany jak odpad. Utrzymuj jakość do pierwszej sprzedaży/użycia i stosuj proste procedury reklamacyjne.

Czy bez badań da się przejść na produkt?

W praktyce — nie. Badania pod odpowiednie normy to podstawa. Same „oględziny” zazwyczaj nie wystarczą.

Czy muszę posiadać zezwolenia na przetwarzanie odpadów?

Zezwolenie na przetwarzanie odpadów nie decyduje o utracie statusu odpadu, ale decyduje o legalności takiego działania.

Innymi słowy, aby działać legalnie, potrzebujesz zezwolenia na przetwarzanie odpadów.

Jeżeli potrzebujesz pomocy w zakresie zezwolenia na przetwarzanie odpadów, skontaktuj się z nami.

Kategorie
BDO Gospodarowanie odpadami Opłata produktowa Opłata środowiskowa

System kaucyjny za opakowania – zmiany od 2025 r.

System kaucyjny za opakowania – podstawowe informacje ?

System kaucyjny to mechanizm, który ma na celu ograniczenie ilości odpadów opakowaniowych i zwiększenie poziomu recyklingu.

W Polsce, jak i w wielu innych krajach, wdrożenie tego systemu jest odpowiedzią na rosnące wyzwania związane z ochroną środowiska.

Po ponad roku od dnia publikacji przepisów wprowadzających system kaucyjny, została przyjęta ustawa z dnia 21.11.2024 r. o zmianie ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi oraz niektórych innych ustaw, która wprowadza dodatkowe regulacje.

O co chodzi w systemie kaucyjnym dotyczącym opakowań ?

System kaucyjny to zorganizowany sposób gospodarowania opakowaniami, w którym pobiera się kaucję przy zakupie produktów w opakowaniach.

Kaucja ta jest zwracana konsumentowi po oddaniu opakowania do wyznaczonego punktu zbiórki.

Zgodnie z przepisami, system kaucyjny obejmuje procesy związane z gromadzeniem, transportem, przetwarzaniem i ponownym użyciem lub recyklingiem opakowań po napojach.

Mechanizm ten wspiera zrównoważone gospodarowanie zasobami i zmniejsza ilość odpadów trafiających na wysypiska.

Kogo dotyczy system kaucyjny ?

System kaucyjny obejmuje szeroką grupę podmiotów. System ten obejmuje:

  • Producentów i importerów napojów, którzy wprowadzają na rynek produkty w opakowaniach objętych systemem kaucyjnym.
  • Przedsiębiorców prowadzących sklepy, zwłaszcza tych o powierzchni sprzedaży przekraczającej określony próg, które mają obowiązek przyjmowania zwróconych opakowań od konsumentów.
  • Konsumentów, bowiem to od nich będzie pobierana oraz zwracana kaucja oraz odbieranie będą opakowania.
Pierwszym ogniwem systemu kaucyjnego są jednak przedsiębiorcy wprowadzający produkty w opakowaniach na napoje.
Podmiotem takim jest przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wprowadzania do obrotu produktów w opakowaniach na napoje jednorazowego albo wielokrotnego użytku, o których mowa w załączniku do ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi, będących napojami, z wyłączeniem sprzedaży bezpośredniej polegającej na dostarczaniu napojów w opakowaniach przez wprowadzającego bezpośrednio napoje w opakowaniach.

Jakiego rodzaju opakowań dotyczy system kaucyjny ?

System kaucyjny obejmuje opakowania na napoje.

Opakowania te zdefiniowano jako opakowania na płyn przeznaczony do bezpośredniego wypicia, bez konieczności poddania go obróbce, w szczególności na wodę, sok, nektar, mleko, jogurt i inny pitny produkt mleczny, napój alkoholowy, z wyłączeniem płynów będących produktami leczniczymi w rozumieniu ustawy z 6.09.2001 r. – Prawo farmaceutyczne, wyrobami medycznymi w rozumieniu ustawy z 7.04.2022 r. o wyrobach medycznych oraz żywnością specjalnego przeznaczenia medycznego w rozumieniu art. 2 lit. g rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013 z 12.06.2013 r. w sprawie żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci oraz żywności specjalnego przeznaczenia medycznego i środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała oraz uchylającego dyrektywę Rady 92/52/EWG, dyrektywy Komisji 96/8/WE, 1999/21/WE, 2006/125/WE i 2006/141/WE, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/39/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 41/2009 i (WE) nr 953/2009.

System kaucyjny dotyczy zatem opakowań, które spełniają określone kryteria.

Są to opakowania na napoje, wykonane z tworzyw sztucznych, szkła lub metalu, o pojemności od 1 litra do 3 litrów.

W skład opakowań objętych systemem wchodzą:
  • Butelki plastikowe jednorazowe do 3 litrów,
  • Butelki szklane do 1,5 litra,
  • Opakowania metalowe do 1 litra.

Zgodnie z nowymi przepisami,  obowiązek zapewnienia poziomów zbierania nie dotyczy wprowadzających produkty w opakowaniach na napoje będące mlekiem, jogurtem lub innym pitnym produktem mlecznym.

System kaucyjny a obowiązek selektywnego zbierania

Wprowadzający napoje w opakowaniach jest obowiązany osiągnąć w ramach systemu kaucyjnego poziomy selektywnego zbierania opakowań i odpadów
opakowaniowych, co najmniej w wysokości określonej w załączniku nr 1a do ustawy.

oz.Rodzaje opakowańPoziomy selektywnego zbierania opakowań i odpadów opakowaniowych w % w roku
2025202620272028

2029

i latach następnych

1butelki jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych na napoje o pojemności do trzech litrów, włącznie z ich zakrętkami i wieczkami z tworzyw sztucznych, z wyłączeniem szklanych lub metalowych butelek na napoje, których zakrętki i wieczka są wykonane z tworzyw sztucznych7777777790
2puszki metalowe o pojemności do jednego litra7777777790
3butelki szklane wielokrotnego użytku o pojemności do półtora litra7777777790

Poziom zbierania będzie liczony w odniesieniu do opakowań wprowadzonych w danym roku.

System kaucyjny – rozliczenie 2025 r.

W przypadku opakowań z tworzyw sztucznych oraz metalowych, poziom selektywnego zbierania odpadów opakowaniowych w tym roku kalendarzowym stanowi wyrażona w procentach wartość ilorazu masy odpadów opakowaniowych powstałych z tych opakowań, selektywnie zebranych w ramach systemu kaucyjnego w tym roku oraz masy tych opakowań wprowadzonych do obrotu w okresie od dnia 1 października do dnia 31 grudnia tego roku

W przypadku butelek szklanych, poziom selektywnego zbierania opakowań w danym roku kalendarzowym stanowi wyrażona w procentach wartość ilorazu wysokości kaucji zwróconej w danym roku kalendarzowym oraz wysokości kaucji pobranej w okresie od dnia 1 października do dnia 31 grudnia tego roku w ramach systemu kaucyjnego.

Co grozi w przypadku niewykonania obowiązku zbierania – system kaucyjny

Wprowadzający produkty w opakowaniach na napoje, który nie wykonał obowiązku zapewnienia poziomu zbierania poprzez system kaucyjny, jest obowiązany wnieść opłatę produktową, obliczoną oddzielnie dla poszczególnych rodzajów opakowań, w odniesieniu do nieosiągniętych wymaganych poziomów selektywnego zbierania opakowań i odpadów opakowaniowych.

W przypadku gdy wprowadzający produkty w opakowaniach na napoje, który przystąpił do systemu kaucyjnego, nie uzyskał poziomu zbierania, to wprowadzający oraz podmiot prowadzący system kaucyjny, do którego ten wprowadzający przystąpił, będą obowiązani do wniesienia opłaty produktowej obliczonej oddzielnie dla poszczególnych rodzajów opakowań – każdy w wysokości 50%.

Jeżeli wprowadzający produkty nie zawarł umowy w zakresie systemu kaucyjnego, oblicza opłatę produktową z zastosowaniem trzykrotności stawki opłaty produktowej określonej dla danego rodzaju opakowania na napoje.

Stawki opłaty produktowej w systemie kaucyjnym 

 W 2025 r.W 2026 r.W 2027 r. i w latach następnych
Poz.Rodzaj opakowania
stawka opłaty produktowej w zł za 1 kg
1

butelki jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych na napoje o pojemności do trzech litrów, włącznie z ich zakrętkami i wieczkami z tworzyw sztucznych, z wyłączeniem szklanych lub metalowych butelek na napoje, których zakrętki i wieczka są wykonane

z tworzyw sztucznych

0,101,005,00
2puszki metalowe o pojemności do jednego litra0,101,005,00
3butelki szklane wielokrotnego użytku o pojemności do półtora litra0,010,050,25

System kaucyjny – moment pobrania kaucji

Kaucję pobiera się na etapach dystrybucji produktu w opakowaniu, będącego napojem, poprzedzających sprzedaż tego produktu użytkownikowi końcowemu oraz od użytkownika końcowego nabywającego ten produkt.

Wysokość kaucji w systemie kaucyjnym

Wysokość kaucji za jedną sztukę opakowania wynosi dla:

 butelek jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych – 0,50 zł;

 puszek metalowych o pojemności do jednego litra – 0,50 zł;

 butelek szklanych wielokrotnego użytku o pojemności do półtora litra – 1,00 zł.

Przekazanie kaucji w systemie kuacyjnym

Wprowadzający produkty w opakowaniach na napoje albo wprowadzający bezpośrednio produkty w opakowaniach na napoje uczestniczący w danym systemie kaucyjnym są obowiązani do przekazania pobranej kaucji podmiotowi reprezentującemu prowadzącemu dany system kaucyjny, z którym zawarli umowę, w terminach do:
1) siódmego dnia miesiąca, za okres od piętnastego do ostatniego dnia miesiąca poprzedniego;
2) dwudziestego pierwszego dnia miesiąca, za okres od pierwszego do czternastego dnia miesiąca.

Zaktualizowane obowiązki sprzedawców w systemie kaucyjnym

  1. Przedsiębiorca prowadzący jednostkę handlu detalicznego lub hurtowego o powierzchni sprzedaży nie większej niż 200 m2, w której użytkownikom końcowym są oferowane produkty będące napojami w opakowaniach na napoje objętych systemem kaucyjnym, w zakresie:
    a) opakowań z tworzyw sztucznych i opakowań metalowych – jest obowiązany do uczestniczenia w systemie kaucyjnym co najmniej w zakresie pobierania kaucji oraz może uczestniczyć w tym systemie w zakresie zwracania kaucji oraz zbierania pustych opakowań i odpadów opakowaniowych;
    b) opakowań szklanych – jest obowiązany do uczestniczenia w systemie kaucyjnym co najmniej w zakresie pobierania i zwracania kaucji oraz zbierania pustych opakowań.
     
  2. Przedsiębiorca prowadzący jednostkę handlu detalicznego lub hurtowego o powierzchni sprzedaży powyżej 200 m2, w której użytkownikom końcowym są oferowane produkty będące napojami w opakowaniach na napoje objętych systemem kaucyjnym, jest obowiązany uczestniczyć w systemie kaucyjnym w zakresie co najmniej pobierania i zwracania kaucji oraz zbierania pustych opakowań i odpadów opakowaniowych.

Zwrot kaucji

Do zwrotu kaucji podmiotowi, który zwrócił kaucję użytkownikowi końcowemu, obowiązany jest podmiot reprezentujący, który dokonał odbioru opakowań lub odpadów opakowaniowych powstałych z opakowań objętych systemem kaucyjnym od tego podmiotu.

Od kiedy obowiązuje system kaucyjny ?

W ustawie z 21.11.2024 r. o zmianie ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi oraz niektórych innych ustaw przesunięto termin uruchomienia systemu kaucyjnego na dzień 1 października 2025 roku.

Jeżeli potrzebujesz pomocy w zakresie opłat za opakowania, skontaktuj się z nami.

Kategorie
BDO Opłata produktowa

Jakie produkty podlegają opłacie produktowej ? Sprawdź pełną listę !

Opłata produktowa – kogo dotyczy?

Opłata produktowa to obowiązkowe świadczenie, które muszą uiszczać przedsiębiorcy wprowadzający określone produkty bądź produkty w opakowaniach na rynek krajowy.

Celem tej opłaty jest zachęcanie do odpowiedzialnego gospodarowania odpadami i finansowanie systemów recyklingu.

 Jeśli Twoja firma zajmuje się produkcją, importem lub dystrybucją towarów w opakowaniach, powinieneś sprawdzić, czy masz obowiązek jej uiszczania.

Poniżej przedstawiamy listę produktów podlegających opłacie produktowej.

Opakowania, w których wprowadzane są produkty 

Jedną z głównych kategorii objętych opłatą produktową są opakowania.

W tym przypadku nie chodzi jednak o same produkty, a o opakowania, w których produkty te są wprowadzane (importowane bądź sprzedawane klientowi zarówno detalicznemu, jak i hurtowemu).

Dotyczy to firm, które przy wprowadzaniu na rynek wykorzystują miedzy innymi:

  • opakowania plastikowe,
  • opakowania kartonowe
  • opakowania papierowe
  • opakowania drewniane
  • opakowania szklane,
  • opakowania metalowe,
  • opakowania wielomateriałowe (np. kartony po napojach),

Jeśli Twoja firma dostarcza produkty w opakowaniach, masz obowiązek prowadzenia ewidencji i rozliczania się z opłaty produktowej w ramach corocznych sprawozdań składanych w systemie BDO.\

Sprawdź ustawę ⇒ §

Opony, oleje i smary 

Kolejną grupą produktów objętych opłatą produktową są opony i smary. W szczególności dotyczy to:

  • nowych i używanych opon samochodowych, motocyklowych oraz rolniczych,
  • olejów smarowych i przemysłowych,
  • preparatów smarowych.

Przedsiębiorcy wprowadzający te produkty na rynek są zobowiązani do rozliczania się z opłaty produktowej.

Sprawdź ustawę ⇒ §

Sprzęt elektryczny i elektroniczny

Sprzęty elektryczne i elektroniczne są objęte szczególnymi regulacjami dotyczącymi odzysku i recyklingu.

W ramach opłaty produktowej należy uwzględnić między innymi:

  • urządzenia AGD (pralki, lodówki, mikrofalówki),
  • sprzęt RTV (telewizory, radia, dekodery),
  • komputery, drukarki i monitory,
  • telefony komórkowe i akcesoria elektroniczne.

Obowiązki dotyczące rozliczenia się z opłaty produktowej obejmują zarówno producentów, jak i importerów sprzętu elektrycznego i elektronicznego, którzy sprowadzają je celem dalszej odsprzedaży lub na własny użytek.

Wprowadzając na rynek sprzęt elektryczny bądź elektroniczny, przedsiębiorcy muszą prowadzić niezbędne ewidencje oraz rozliczać się z obowiązku zbierania zużytego sprzętu, przygotowania do ponownego użycia i odzysku zużytego sprzętu w ramach corocznych sprawozdań w systemie BDO.

Sprawdź ustawę ⇒ §

Baterie i akumulatory 

Obowiązek związany z opłatą produktową dotyczy baterii i akumulatorów przenośnych.

W przypadku pozostałych rodzajów baterii bądź akumulatorów, przedsiębiorcy wprowadzający je na rynek są zobowiązani do sporządzanie corocznego sprawozdania w systemie BDO.

Powyższe obowiązki dotyczą zarówno producentów, jak i importerów baterii i akumulatorów, którzy sprowadzają je celem dalszej odsprzedaży oraz na własny użytek.

Obowiązki te dotyczą także przedsiębiorców, w którzy importują baterie i akumulatory w innych produktach, np. sprzęcie elektronicznym lub pojazdach.

Sprawdź ustawę ⇒ §

Pojazdy

Kolejną kategorią podlegającą opłacie produktowej są pojazdy kategorii M1 i N1 oraz motorowery trójkołowe zaliczone do kategorii L2e.

Obowiązek rozliczenia dotyczy zatem:

  • samochodów osobowych i dostawczych,
  • motocykli i skuterów.

W związku z powyższym, do rozliczenia się za wprowadzone na rynek krajowy pojazdy, są zobowiązaniu:

– importerzy, którzy sprowadzający z zagranicy pojazdy zarówno nowe, jak i używane, celem ich dalszej odsprzedaży,

– przedsiębiorcy, którzy sprowadzają z zagranicy pojazdy nowe i używane na użytek własny.

W przypadku działalności dotyczącej pojazdów, nie mamy do czynienia stricte z opłatą produktową za właśnie te pojazdy, a obowiązkiem rozliczenia opon, akumulatorów oraz środków smarnych, które zostały wprowadzone razem z pojazdem.

Dodatkowo wprowadzający pojazd jest obowiązany zapewnić tzw. sieć zbierania pojazdów.

Wprowadzający pojazd, który nie zapewnił sieci w roku kalendarzowym, jest obowiązany bez wezwania do obliczenia i uiszczenia opłaty za brak sieci.

Każdy przedsiębiorca wprowadzający pojazdy na rynek ma obowiązek odpowiedniego raportowania i rozliczania się z tytułu ewentualnych opłat

Sprawdź ustawę ⇒ §

Narzędzia połowe

Do rozliczenia opłaty produktowej oraz złożenia corocznego sprawozdania w systemie BDO są zobowiązani także przedsiębiorcy, którzy wprowadzają do obrotu narzędzia połowowe zawierające tworzywa sztuczne.

Sprawdź ustawę ⇒ §

Podsumowanie

Opłata produktowa obejmuje szeroki zakres produktów, a jej celem jest wsparcie systemu recyklingu i utylizacji odpadów.

Jeśli Twoja firma zajmuje się produkcją, importem lub dystrybucją produktów wymienionych powyżej, warto sprawdzić obowiązujące przepisy oraz dopełnić niezbędne formalności.

Pamiętaj, że brak spełnienia obowiązków może skutkować sankcjami finansowymi.

Warto więc zadbać o odpowiednią ewidencję i terminowe rozliczenia.

Jeżeli potrzebujesz pomocy w zakresie BDO oraz opłat produktowych, skontaktuj się z nami.

Kategorie
BDO Gospodarowanie odpadami Opłata produktowa Opłata środowiskowa

System kaucyjny za opakowania w gastronomii

System kaucyjny za opakowania w gastronomii

System kaucyjny to mechanizm, który ma na celu ograniczenie ilości odpadów opakowaniowych i zwiększenie poziomu recyklingu.

W Polsce, jak i w wielu innych krajach, wdrożenie tego systemu jest odpowiedzią na rosnące wyzwania związane z ochroną środowiska.

W artykule tym omówimy szczegółowo, czym jest system kaucyjny, kogo i czego dotyczy, jakie obowiązki nakłada na przedsiębiorców oraz jakie kary grożą za niewywiązanie się z tych obowiązków.

Na czym polega kaucyjny dotyczący opakowań ?

System kaucyjny to zorganizowany sposób gospodarowania opakowaniami, w którym pobiera się kaucję przy zakupie produktów w opakowaniach.

Kaucja ta jest zwracana konsumentowi po oddaniu opakowania do wyznaczonego punktu zbiórki.

Zgodnie z przepisami, system kaucyjny obejmuje procesy związane z gromadzeniem, transportem, przetwarzaniem i ponownym użyciem lub recyklingiem opakowań po napojach.

Mechanizm ten wspiera zrównoważone gospodarowanie zasobami i zmniejsza ilość odpadów trafiających na wysypiska.

Jakiego rodzaju opakowań dotyczy system kaucyjny ?

System kaucyjny obejmuje opakowania na napoje, tj. opakowania na płyn przeznaczony do bezpośredniego wypicia, bez konieczności poddania go obróbce, w szczególności na wodę, sok, nektar, mleko, jogurt i inny pitny produkt mleczny, napój alkoholowy.

Z zakresu ww. opakowań wyłączone są między innymi opakowania na płyny będące produktami leczniczymi, czy też wyrobami medycznymi.

System kaucyjny dotyczy zatem opakowań, które spełniają określone kryteria.

Są to opakowania na napoje, wykonane z tworzyw sztucznych, szkła lub metalu, o pojemności od 1 litra do 3 litrów.

W skład opakowań objętych systemem wchodzą:

  • Butelki plastikowe jednorazowe do 3 litrów,
  • Butelki szklane do 1,5 litra,
  • Puszki metalowe do 1 litra.

Obowiązki przedsiębiorców prowadzących jednostki handlowe w zakresie systemu kaucyjnego

Przedsiębiorcy prowadzący jednostki handlowe, w których użytkownikom końcowym są oferowane napoje w opakowaniach objęte systemem kaucyjnym, zostały podzielone na:

  1. jednostki o powierzchni sprzedaży nie większej niż 200 m2,

  2. jednostki o powierzchni sprzedaży powyżej 200 m2.

W pierwszym przypadku, ustawodawca zobowiązał przedsiębiorców do uczestniczenia w systemie kaucyjnym w zakresie pobierania kaucji. Dopuszczono jednocześnie możliwość uczestniczenia tych podmiotów w systemie zwracania kaucji oraz zbierania pustych opakowań i odpadów opakowaniowych.

Przedsiębiorcy prowadzący większe jednostki handlowe (o powierzchni sprzedaży powyżej 200 m2) są obowiązani do uczestniczenia w systemie kaucyjnym w zakresie pobierania i zwracania kaucji oraz zbieraniu pustych opakowań i odpadów opakowaniowych.

Odbiór opakowań może następować na zasadzie zbiórki ręcznej bądź w automatach do zbiórki opakowań.

W zakresie zawierania umów przez prowadzących jednostki handlowe z podmiotami reprezentującymi, prowadzący jednostki o powierzchni sprzedaży nie większej niż 200 m2, są zobowiązani do zawarcia umowy co najmniej z jednym podmiotem reprezentującym.

Prowadzący większe jednostki handlowe mają obowiązek zawrzeć umowę z każdym podmiotem reprezentującym.

Czy restauracje, które oferują napoje w opakowaniach muszą przystąpić do systemu kaucyjnego ?

Jeżeli napój będzie sprzedawany w opakowaniu (np. butelce) na wynos, opakowanie to będzie podlegało kaucji

Czy restauracje o powierzchni większej niż 200 m2 muszą przystąpić do systemu kaucyjnego ?

Zgodnie z art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 27.03.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, przez powierzchnię sprzedaży rozumie się tę część ogólnodostępnej powierzchni obiektu handlowego stanowiącego całość techniczno-użytkową, przeznaczonego do sprzedaży detalicznej, w której odbywa się bezpośrednia sprzedaż towarów (bez wliczania do niej powierzchni usług i gastronomii oraz powierzchni pomocniczej, do której zalicza się powierzchnie magazynów, biur, komunikacji, ekspozycji wystawowej itp.)

W związku z powyższym, zasadnym wydaje się przyjęcie tezy, że do powierzchni decydującej o konieczności przystąpienia do systemu kaucyjnego wlicza się tą część jednostki gastronomicznej, na której faktycznie odbywa się sprzedaż produktów, tj. z wyłączeniem powierzchni, na której spożywa się posiłki.

Czy restauracje, które będą odbierały puste opakowania, muszą posiadać zezwolenie na zbieranie odpadów ?

Podmioty, które będą odbierały puste opakowania nie będą musiały posiadać decyzji na zbieranie odpadów w przypadku odbierania pustych opakowań.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 pkt 1 ustawy o odpadach, z obowiązku uzyskania odpowiednio zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów zwalnia się podmiot prowadzący działalność inną niż działalność gospodarcza w zakresie gospodarowania odpadami, który zbiera odpady opakowaniowe i odpady w postaci zużytych artykułów konsumpcyjnych, w tym zbieranie leków i opakowań po lekach przez apteki, przyjmowanie zużytych artykułów konsumpcyjnych w sklepach, systemy zbierania odpadów w szkołach, placówkach oświatowo-wychowawczych, urzędach i instytucjach (nieprofesjonalna działalność w zakresie zbierania odpadów).

Czy kaucja wyłącza opłatę produktową ?

Pobranie kaucji za opakowanie nie wyłącza obowiązków związanych z rozliczeniem opłaty produktowej za wprowadzanie produktów w opakowaniach.

Czytaj więcej – Opłata produktowa za opakowania

Kary za niewywiązanie się z obowiązków dotyczących systemu kaucyjnego

Kary za nieprzestrzeganie systemu kaucyjnego uregulowano w ustawie o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi.

Wysokość kar, jest różna i zależy od rodzaju nieprzestrzeganego obowiązku. Przedział kar ustalono w wysokości od 10 tys. zł do 500 tys. zł.

Nadzór nad przestrzeganiem przepisów w zakresie systemu kaucyjnego sprawuje Inspekcja Ochrony Środowiska.

Uwaga sprawdź – System kaucyjny za opakowania – zmiany od 2025 r.

Jeżeli potrzebujesz pomocy w zakresie opłat za opakowania, skontaktuj się z nami.

Kategorie
BDO Gospodarowanie odpadami Opłata produktowa Opłata środowiskowa

System Kaucyjny za Opakowania – Co warto o nim wiedzieć

System kaucyjny za opakowania – Co warto o nim wiedzieć ?

System kaucyjny to mechanizm, który ma na celu ograniczenie ilości odpadów opakowaniowych i zwiększenie poziomu recyklingu.W Polsce, jak i w wielu innych krajach, wdrożenie tego systemu jest odpowiedzią na rosnące wyzwania związane z ochroną środowiska.W artykule tym omówimy szczegółowo, czym jest system kaucyjny, kogo i czego dotyczy, jakie obowiązki nakłada na przedsiębiorców oraz jakie kary grożą za niewywiązanie się z tych obowiązków.

Na czym polega kaucyjny dotyczący opakowań ?

System kaucyjny to zorganizowany sposób gospodarowania opakowaniami, w którym pobiera się kaucję przy zakupie produktów w opakowaniach.Kaucja ta jest zwracana konsumentowi po oddaniu opakowania do wyznaczonego punktu zbiórki.Zgodnie z przepisami, system kaucyjny obejmuje procesy związane z gromadzeniem, transportem, przetwarzaniem i ponownym użyciem lub recyklingiem opakowań po napojach.Mechanizm ten wspiera zrównoważone gospodarowanie zasobami i zmniejsza ilość odpadów trafiających na wysypiska.

Kogo dotyczy system kaucyjny ?

System kaucyjny obejmuje szeroką grupę podmiotów. System ten obejmuje:
  • Producentów i importerów napojów, którzy wprowadzają na rynek produkty w opakowaniach objętych systemem kaucyjnym.
  • Przedsiębiorców prowadzących sklepy, zwłaszcza tych o powierzchni sprzedaży przekraczającej określony próg, które mają obowiązek przyjmowania zwróconych opakowań od konsumentów.
  • Konsumentów, bowiem to od nich będzie pobierana oraz zwracana kaucja oraz odbieranie będą opakowania.
Pierwszym ogniwem systemu kaucyjnego są jednak przedsiębiorcy wprowadzający produkty w opakowaniach na napoje.
Podmiotem takim jest przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wprowadzania do obrotu produktów w opakowaniach na napoje jednorazowego albo wielokrotnego użytku, o których mowa w załączniku do ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi, będących napojami, z wyłączeniem sprzedaży bezpośredniej polegającej na dostarczaniu napojów w opakowaniach przez wprowadzającego bezpośrednio napoje w opakowaniach.

Jakiego rodzaju opakowań dotyczy system kaucyjny ?

System kaucyjny obejmuje opakowania na napoje.
Opakowania te zdefiniowano jako opakowania na płyn przeznaczony do bezpośredniego wypicia, bez konieczności poddania go obróbce, w szczególności na wodę, sok, nektar, mleko, jogurt i inny pitny produkt mleczny, napój alkoholowy, z wyłączeniem płynów będących produktami leczniczymi w rozumieniu ustawy z 6.09.2001 r. – Prawo farmaceutyczne, wyrobami medycznymi w rozumieniu ustawy z 7.04.2022 r. o wyrobach medycznych oraz żywnością specjalnego przeznaczenia medycznego w rozumieniu art. 2 lit. g rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013 z 12.06.2013 r. w sprawie żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci oraz żywności specjalnego przeznaczenia medycznego i środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała oraz uchylającego dyrektywę Rady 92/52/EWG, dyrektywy Komisji 96/8/WE, 1999/21/WE, 2006/125/WE i 2006/141/WE, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/39/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 41/2009 i (WE) nr 953/2009.System kaucyjny dotyczy zatem opakowań, które spełniają określone kryteria.Są to opakowania na napoje, wykonane z tworzyw sztucznych, szkła lub metalu, o pojemności od 1 litra do 3 litrów.
W skład opakowań objętych systemem wchodzą:
  • Butelki plastikowe jednorazowe do 3 litrów,
  • Butelki szklane do 1,5 litra,
  • Puszki metalowe do 1 litra.

Obowiązki przedsiębiorców wprowadzających napoje w opakowaniach objętych systemem kaucyjnym

Przedsiębiorcy mają szereg obowiązków związanych z funkcjonowaniem systemu kaucyjnego:
  • Wpis w systemie BDO
    Przedsiębiorcy wprowadzający na rynek produkty w opakowaniach objętych systemem kaucyjnym muszą wykazać to w ramach wpisu w systemie BDO.
  • Osiąganie poziomów selektywnego zbierania opakowań i odpadów opakowaniowych
    Przedsiębiorcy wprowadzający na rynek produkty w opakowaniach objętych systemem kaucyjnym muszą osiągać określone poziomy zbierania opakowań i odpadów opakowaniowych.
  • Prowadzenie ewidencji
    Przedsiębiorcy wprowadzający napoje w opakowaniach zobowiązani będą do uzupełnienia prowadzonej przez nich ewidencji opakowań o informacje o liczbie i pojemności opakowań, w których wprowadzili napoje, z podziałem na rodzaje opakowań.
  • Oznakowanie opakowań
    Wszystkie opakowania objęte systemem muszą być odpowiednio oznakowane, aby konsument wiedział, że opakowanie jest zwrotne i jakie są zasady jego zwrotu.
  • Składanie sprawozdań w systemie BDO
    Sprawozdania należy składać do 15 marca za poprzedni rok objęty sprawozdaniem.
  • Odprowadzanie opłaty produktowej
Obowiązek obliczenia oraz odprowadzenia opłaty następuje w przypadku nieosiągnięcia poziomów selektywnego zbierania opakowań i odpadów opakowaniowych.Przedsiębiorcy mają możliwość zawarcia umowy z tzw. podmiotem reprezentujących, który zrealizuje obowiązek zbierania w ich imieniu.

Zwolnienie z opłaty produktowej wynikające z funkcjonowania systemu kaucyjnego

Przedsiębiorcy wprowadzający napoje w opakowaniach, w przypadku wprowadzania do obrotu produktów w opakowaniach o łącznej masie opakowań nieprzekraczającej 1 Mg, będą mogli skorzystać z pomocy de minimis.
Tym samym prowadzona przez nich działalność nie będzie wiązała się z koniecznością uiszczenia opłaty.Zwolnienie nie wyklucza konieczności realizacji pozostałych obowiązków.

Obowiązki przedsiębiorców prowadzących jednostki handlowe w zakresie systemu kaucyjnego

Przedsiębiorcy prowadzący jednostki handlowe, w których użytkownikom końcowym są oferowane napoje w opakowaniach objęte systemem kaucyjnym, zostały podzielone na:

  1. jednostki o powierzchni sprzedaży nie większej niż 200 m2,

  2. jednostki o powierzchni sprzedaży powyżej 200 m2.

W pierwszym przypadku, ustawodawca zobowiązał przedsiębiorców do uczestniczenia w systemie kaucyjnym w zakresie pobierania kaucji. Dopuszczono jednocześnie możliwość uczestniczenia tych podmiotów w systemie zwracania kaucji oraz zbierania pustych opakowań i odpadów opakowaniowych.Przedsiębiorcy prowadzący większe jednostki handlowe (o powierzchni sprzedaży powyżej 200 m2) są obowiązani do uczestniczenia w systemie kaucyjnym w zakresie pobierania i zwracania kaucji oraz zbieraniu pustych opakowań i odpadów opakowaniowych.Odbiór opakowań może następować na zasadzie zbiórki ręcznej bądź w automatach do zbiórki opakowań.W zakresie zawierania umów przez prowadzących jednostki handlowe z podmiotami reprezentującymi, prowadzący jednostki o powierzchni sprzedaży nie większej niż 200 m2, są zobowiązani do zawarcia umowy co najmniej z jednym podmiotem reprezentującym.Prowadzący większe jednostki handlowe mają obowiązek zawrzeć umowę z każdym podmiotem reprezentującym.Warto wskazać, że przedsiębiorcy, którzy uczestniczą w systemie pobierania i zwracania kaucji oraz zbierania pustych opakowań i odpadów opakowaniowych, są zobowiązani do prowadzenia ewidencji.

Czy sklepy, które będą odbierały puste opakowania, muszą posiadać zezwolenie na zbieranie odpadów ?

Podmioty, które będą odbierały puste opakowania nie będą musiały posiadać decyzji na zbieranie odpadów w przypadku odbierania pustych opakowań.Zgodnie z art. 45 ust. 1 pkt 1 ustawy o odpadach, z obowiązku uzyskania odpowiednio zezwolenia na zbieranie odpadów lub zezwolenia na przetwarzanie odpadów zwalnia się podmiot prowadzący działalność inną niż działalność gospodarcza w zakresie gospodarowania odpadami, który zbiera odpady opakowaniowe i odpady w postaci zużytych artykułów konsumpcyjnych, w tym zbieranie leków i opakowań po lekach przez apteki, przyjmowanie zużytych artykułów konsumpcyjnych w sklepach, systemy zbierania odpadów w szkołach, placówkach oświatowo-wychowawczych, urzędach i instytucjach (nieprofesjonalna działalność w zakresie zbierania odpadów).

Kary za niewywiązanie się z obowiązków dotyczących systemu kaucyjnego

Kary za nieprzestrzeganie systemu kaucyjnego uregulowano w ustawie o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi.
Wysokość kar, jest różna i zależy od rodzaju nieprzestrzeganego obowiązku. Przedział kar ustalono w wysokości od 10 tys. zł do 500 tys. zł.
Nadzór nad przestrzeganiem przepisów w zakresie systemu kaucyjnego sprawuje Inspekcja Ochrony Środowiska.

Od kiedy obowiązuje system kaucyjny ?

System kaucyjny obowiązuje od 1 stycznia 2025 r.

Jeżeli potrzebujesz pomocy w zakresie opłat za opakowania, skontaktuj się z nami.